4G naar Sint-Niklaas

Zondag 14u. Een vreemd aanvangsuur dat de specialisten herkennen als "à, da's naar Sint-Niklaas?".

Ditmaal was het 4G dat deze verplaatsing mocht maken. Als invaller-op-zondag reed ik rechstreeks vanuit het verre Tielt. Ook Geert kwam alleen tot daar.
Frank nam zijn verantwoordelijkheid en "laadde zijn bakkie vol met de dametjes" (Whatsapp, 17/01/2020)

De Mintons kwamen met een gevarieerde opstelling aan de start (van D tot B2), terwijl Landegem een puntgave C2-opstelling op de mat kon brengen.

Frank - Geert en Béa - Pascale speelden de eerste matchen van de namiddag.
Bij de heren was er tot diep in de tweede set weinig aan de hand. Maar bij een 18-14 voorsprong werd een punt uit handen gegeven - het keerpunt voor de match.
De set ging nipt verloren en ook in de derde set bleven de Landegemse mannen achter de feiten hollen. Helaas was de eindspurt niet sterk genoeg voor de overwinning.

Bij de dametjes was het zo mogelijk nog spannender: élke set eindigde in verlengingen.
Jammer genoeg bleken de Mintons nét dat tikkeltje cooler en verloren we ook deze nagelbijter.

De enkels moesten dan beterschap brengen, maar daar kreeg Frank een B2 geserveerd.  Een kanonstart en één van de beste enkelsets die uw verslaggever van "Finol" ooit heeft gezien leidde echter tot 21-13 setwinst én een gefrustreerde tegenstander.
Die ging echter in set 2 sneller, preciezer en foutlozer spelen. Dit keer opnieuw een nagelbijter, maar winst voor Mintons.
In de derde set ging het licht langzaam uit, maar Finol mocht opgeheven het terrein verlaten.

Ook bij Béa was het een nipte set, maar het liedje van de namiddag werd gewoon verder gezet: verlies én matchverlies.
Sylvie was hetzelfde lot beschoren: nipte eerste set, duidelijker verlies in set 2.

Heel veel nipte matchen, maar toch stond er al een droge 5-0 op het bord voor de Mintons. Game, set & match dus, we konden enkel nog de eer redden.
Een beetje vreemd om pas te spelen als de match al beslist is, maar uw invaller-verslaggever trok zich daar vrij weinig van aan.
In een vrij eenzijdige enkel werd de tegenstander makkelijk naar huis gestuurd in twee korte sets. 5-1 en eer toch een beetje gered ;-)

In de gemengd dubbels waren het weer twee zeer spannende wedstrijden. Geert & Pascale werden weggeblazen in de eerste set, maar herstelden het evenwicht in set 2.
De derde set was weer ongemeen spannend, maar weer trok de Mintons aan het langste eind.

Sylvie & ik maakten daarentegen een kanonstart en wonnen eenvoudig de eerste set. De volgende set liep het veel stroever: wat meer fouten én een beter spelende tegenstander.
In de derde set leek er opnieuw geen vuiltje aan de lucht met een 9-1 voorsprong. Dat was echter het moment om te beginnen knoeien - we draaiden met amper nog 2 punten voorsprong.
Gelukkig liep het in het tweede deel toch net wat beter: winst én mildering tot een 6-2 einduitslag.

Conclusie:
- Met veel nipte matchen koop je weinig
- Verschil met de derde in de stand is echt niet groot
- ... Maar 4G gaat toch nog wat punten moeten pakken!
- 4G hoort gewoon thuis in deze reeks ;-)

Na een koffiekoekske en een Kendo-demonstratie werd de terugrit naar Landegem aangevat. Op naar de volgende!

2 reacties

Heren 1, het laatste verslag

Zoals de trouwe volger al weet eindigt onze eerste herenploeg dit seizoen op een ondankbare 2e plaats. Na vorig jaar nipt degradatie te vermijden is dit reeds een hele vooruitgang, maar zoals iedereen weet

“You don’t win silver, but you lose gold”. Het zal dan ook enige tijd duren voor we met gepaste trots kunnen terugkijken op dit al bij al geslaagd seizoen. Omdat statistieken niet liegen hieronder enkele cijfers en feiten:

  • Landegem was binnen onze reeks de ploeg met het meeste gewonnen wedstrijden. Op een volledig seizoen verloren we slechts 26 wedstrijden!
  • Heren enkel 4 werd geen enkele keer verloren! Hierdoor is Jelle dan ook de terechte MVP met maar 4 verliesmatchen in totaal.
  • In schril contrast met het engagement van Jelle staat het totaal gebrek aan ernst bij zowel Andreas als Gert. Andreast was op maar liefst 2 (!) ontmoetingen er niet bij. Dit terwijl Gert één volledige ontmoeting aan zich voorbij liet gaan wegens vakantie in Florida. Volgend jaar beter plannen Gert!
  • De titel van supporters MVP gaat met voorsprong naar Jochen. Nadat deze zag dat de gewone MVP niet meer te halen was, schoolde hij zich om tot supporter en miste geen enkele match (zelfs niet in Ronse en Wortegem-Petegem, rare jongen). Hierbij ook een eervolle vermelding voor mama Ducheyne die engelengeduld heeft met haar 2 oogappeltjes..
  • Andreas volgend seizoen naar eigen zeggen de eerste A zal worden binnen de club en ons alsdus naar een titel zal leiden.
  • Thijs dit niet kan laten gebeuren en op zichzelf een ploeg zal oprichten. De meest zekere manier voor een titel is volgens hem “Ik moet gewoon alle 8 matchen spelen”.

Het wordt ongetwijfeld een boeiende strijd!                            

  • We geen kampioenenweekend kunnen doen, maar er toch een “2e plaats-avond” van zullen maken.
  • De dames het (deze keer!) beter deden dan de heren. Onze felicitaties dus met de titel (al was dit natuurlijk maar in derde, wij spelen wel in tweede.. :) )

Volgend jaar gaan we opnieuw voluit voor de titel,  hopelijk terug met zes en zonder blessures.

Bedankt aan alle supporters, tot volgend seizoen!

Jochen

Reactie toevoegen

De titeldromen van Heren 1

Image result for zinkend schip

Heren 1 verloor met 3-5 in en tegen Wit-Wit waardoor deze zeker zijn van de titel. Wij kunnen nog maximaal tweede worden. Volgend jaar dus een nieuwe poging helaas :)

Reactie toevoegen

De laatste stuiptrekkingen van H5 in seizoen 2018-2019

Voor H5 zit het seizoen er intussen al meer dan een week op, dus vond ik het tijd om de geïnteresseerden deelgenoot te maken van onze laatste wedervarens.

De woensdag na de krokusvakantie mochten we Pluimplukkers 9H in Nevele partij geven. Omwille van een spierblessure die ikzelf had opgelopen tijdens de vakantie, beperkte ik me voor deze ontmoeting tot het invullen van het wedstrijdblad. En ook Dirk moest ultiem afzeggen wegens andere verplichtingen, waardoor we weer volop uit onze weelderige 'invallers'lijst konden gaan putten. De spelers die de zware taak hadden om ervoor te zorgen dat er misschien toch nog een puntje bij zou komen in ons totaal waren Jackie, Jean-Marie en Lieven, aangevuld met Bart, Stijn en Miguel. Onze eerste wedstrijd van het seizoen werd in Rozebroeken verloren met 6-2, maar gezien de enorme progressie die sommige 'competitiedebutanten' toch wel hebben gemaakt, was een 4-4 voor de terugwedstrijd misschien toch niet onmogellijk. Al snel waren we alweer een illusie armer, want na de dubbels stond het reeds 0-4. HD3 en HD4 waren echter wel 3-setters met een behoorlijke spankracht. Vanaf dat moment werd het objectief dus bijgesteld naar 'niet verliezen met 0-8'. Bart was dichtbij winst in zijn enkel, maar gaf het nog uit handen in set 3, Stijn echter was wel succesvol in zijn enkelpartij en sloot deze winnend af in 2 sets. Bijgesteld objectief dus gerealiseerd...

Na de wedstrijd zorgde Miguel voor hot-dogs, een schitterend initiatief dat door iedereen bijzonder werd gesmaakt en waarvoor dank.

Onze laatste ontmoeting was de terugwedstrijd tegen Flee Shuttle. Pro memori: we waren ginder nogal glansrijk gaan verliezen in 1u20min, doch begonnen opnieuw vol goede moed aan een wedstrijd die toch steeds moet gespeeld worden. Voor deze laatste ontmoeting had ik met de ploeggenoten afgesproken dat iedereen die beschikbaar was minstens een match zou spelen. UIteindelijk waren we met 8 spelers, Jackie en Bart waren er jammer genoeg niet bij. En we zouden ons dus niet zomaar naar de slachtbank laten leiden door de favoriet voor de titel in onze reeks.

Dubbel 1 en 3 waren best spannende wedstrijden, maar konden niet worden gewonnen door respectievelijk Jean-Marie en Stijn enerzijds, en Lieven en Dirk anderzijds. Dubbel 2 werd vervolgens afgewerkt door Jean-Marie en Lieven, met jammer genoeg eveneens verlies als resultaat. Intussen speelden Miguel en ikzelf dubbel 4. Set 1 wonnen we moeizaam, in set 2 kwam onze tegenstander nauwelijks in het stuk voor, waardoor we toch al 1 zekerheid hadden: we zouden het seizoen afsluiten zonder de schande van een 0-8 of 8-0 nederlaag.

Daarna was het - zoals meestal het geval is in niet gemengde interclub competitie - tijd voor de enkels. Joris beet de spits af en ging in set 1 goed mee tot 8-11. Daarna ging zoals men pleegt te zeggen het licht uit (of was de goesting over) met als resultaat dat hij in de rest van de wedstrijd nog welgeteld 1 punt maakte. Kristof deed in HE2 een gooi naar setwinst in de eerste (echter 'net niet', wellicht was dit anders gelopen indien hij zich niet had misteld helemaal op het eind van de set), in set 2 liep het duidelijk minder, met als resultaat verlies in 2 sets. Onze 'eerredder van de ontmoeting tegen Pluimplukkers' Stijn speelde HE 3, en maakte het heel spannend, getuige de setstanden 19 en 20, echter jammer genoeg beide met verlies. En Miguel zorgde al voor evenveel spanning in zijn HE4 door set 1 te winnen maar dan toch nipt zijn meerdere te moeten erkennen in sets 2 en 3.

Resultaat dus alweer een 1-7 nederlaag, maar wel een gans ander spelbeeld dan in de heenronde tegen de kampioen in wording.

Het orgelpunt na deze zo al leuke gala-avond kwam echter op de eerste verdieping van ons sportcomplex, waar enkele van onze ploeggenoten gezorgd hadden voor een 'pizza aan huis levering', bestaande uit 5 verschillende reuzepizza's! De mannen van Knesselare wisten niet goed wat ze meemaakten, na de bordjes chips waarop zij ons hadden vergast eind november!

Conclusie van het seizoen en enkele statistieken:

- de meest beschkbare spelers dit seizoen waren Jean-Marie en Miguel

- Jean-Marie speelde de meeste wedstrijden

- Jackie won 50% van zijn wedstrijden en scoorde daarmee het hoogst, gevolgd door Miguel met 47%

- alle spelers die zich hadden opgegeven om deel uit te maken van H5 hebben allemaal ruim speelgelegenheid gehad, met als gevolg een pak bijkomende ervaring die ze meenemen naar volgend seizoen

- de spirit was super, de resultaten waren dat dikwijls wat minder, maar daarvoor zeker niet getreurd

- volgend jaar heeft deze ploeg zeker kans om enkele ontmoetingen met winst af te sluiten

- we hebben een paar keer goed gegeten en gedronken na de wedstrijden, zowel thuis als op verplaatsing

- niemand raakte tijdens het spelen van onze interclubwedstrijden gekwetst, wat mij zeer verheugt !

- we gaan met z'n allen nog eens lekker gaan eten half mei

- het was voor mij een plezier om dit jaar ploegkapitein van 5H te zijn

Filip

1 reactie

Heren 1, een gedicht

Heren 1, een kort verslag

Ons laatste resultaten waren soms wat minder, maar ach

De titel is nog steeds binnen bereik

Hopelijk zijn we donderdag dan ook zegerijk

Als eerste was er Latem, deze mochten ons niet verrassen

Dus klonk het vol vertrouwen, “Dat varkentje zullen we wel wassen”

Maar owee, zaterdag was het laat

Dit zorgde zondag voor een pak minder regelmaat

Shuttles buiten of los in het net

Geen probleem, Landegem deed het hele pakket!

Na de dubbels stond het drie – één

Onze titeldromen waren dus ver heen

Gelukkig nog een inspanning, een laatste sprint

Zo werd het vier – vier, de aanhouder wint!

Of speelt gelijk..

Toch 1 punt, onontbeerlijk!

Hierna de Pluimplukkers uit Gent

Vorige keer gewonnen, maar toch niet evident

Één van hun spelers had blijkbaar geen zin

Dus greep hun kapitein maar in

De opstelling werd aangepast, zo werd er begonnen

Goed  gestart is half gewonnen,

Dus speelden we prompt twee-twee

Het zou toch niet waar zijn nee?

Vier enkels later waren we gelukkig zeker

Twee punten in de zak, klaar voor de kampioenenbeker

De beslissing valt nu donderdag tegen Wit-Wit

Voor zij die niet meekunnen, bid!

Of brand een kaars, allemaal gelijk

Dan keren we donderdag hopelijk terug, de titel binnen bereik.

 

Jochen

1 reactie