Dit verslag had ook een ander titel kunnen hebben; gaande van ‘badminton in een sauna’ over ‘douchezever’ tot ‘hardleerse vrouwen’ maar we gaan het neutraal houden.

Zoals het iedere respectabele club betaamt, eerst het medisch bulletin van Landegem 3H.

-          Christophe : eerste match na meerdere maanden inactiviteit wegens knieproblemen (links)

-          Frank : last van linkerschouder en van linkerknie

-          Bram : last van heup en linker enkel

-          Niels : last van alcoholintoxicatie na Aspi fuif

-          Bruno : last van ontstoken zenuwen tussen de linker ribben

-          Jan : heeft als nestor van de bende Lokeren zelfs niet gehaald wegens last van pees (ik gok ergens links als ik bovenstaande gevallen lees)

Bon, niettemin hadden we er wel goede hoop op, de thuismatch hadden we immers met 8-0 gewonnen.

De eerste twee dubbels haalden we binnen, beiden in drie sets (het zou een constante worden deze avond).

In de derde dubbel (Christophe-Bruno) leek alles goed te verlopen tot ik bij matchpunt een pluim pak die buiten ging vallen; we verliezen de daaropvolgende punten, set en match.

Helaas hetzelfde scenario in de vierde dubbel (verlies) zodat het na de dubbels 2-2 stond.

Bram slaagt er niet in om zijn enkel te winnen; Niels daarentegen sleept een derde set uit de brand maar verliest die met 22-20 na enkele pluimen buiten te pakken (u raadt het al : aan de linkerkant van het plein).

Frank en ik moeten dus proberen om de stand naar een 4-4 te krijgen en dat lukt ons ook; zij het dat mijn matchpunt een ‘netje’ van formaat is. Kwestie van een soort revanche voor het eerder matchpunt dat ik hen heb gegeven.

Einduitslag van deze spannende maar boeiende match : 4-4; 10-11 in sets en 401-415 in punten

Bruno

Dag iedereen,

Ik weet het, het is het eerste verslagje dit jaar van de 1e gemengde ploeg. Schoolwerk en luiheid liggen hier aan de oorzaak. Daarom hier een kort overzicht van hoe het voor ons al ging dit seizoen.

Dit jaar deden we iets dat nog niet (vaak?) werd gedaan bij Landegem, namelijk een kleine ploeg van 4. Dat gaf de mogelijkheid tot een extra gemengde ploeg en zou in principe ook betekenen dat men met 4 in een ploeg ook het sterkst staat. Thijs, Sarina, Emma en ik zijn zo ook de eerste volledige jeugdploeg.

Het doel van dit competitejaar: Kampioen spelen. Zo kunnen we volgend jaar, vooral voor de vrouwen, tegen sterke ploegen spelen waar we veel meer uit kunnen leren en dit geeft ook als voordeel dat we dan zeker niet met 2 gemengde ploegen in de 2e provinciale staan.

Blijkt toch dat dit jaar een aantal sterke ploegen op de tabel staan: Beveren, Wetteren en ook Denderleeuw is niet te onderschatten. Het was al een serieuze domper, maar we zijn zelfverzekerd en niet bang voor de tegenstand. Dat bewezen we ook toen we Wetteren (die op voorhand heel moeilijk leek) wisten te verslaan met 6-2, ook tegen denderleeuw wonnen we met 6-2. Pluimplukkers, Geraardsbergen en Latem versloegen we telkens met 7-1. 

Met nog 2 matchen van de heenrondes moeten we echter nog de meest geduchte tegenstander tegemoetkomen, Beveren. Deze avond zelf :p We staan samen aan de leiding (hoewel Beveren al liet weten via Facebook dat ze herfstkampioen waren...) en het beloofd erg spannend te worden. 

Voila, een klein verslagje van hoe het zit voor ons.

Met vriendelijke groeten

Andreas

Gisterenavond mochten we met de eerste herenploeg het opnemen tegen het " zwakkere broertje" van de reeks. Dit met enige voorzichtigheid verteld wetende dat het zaterdagavond fluo-badminton was en er de dag erna veelal minder goed gespeeld wordt. Dit bleek ook nu weer te kloppen. Het slecht raken van de pluimen was al duidelijk tijdens de opwarming. Er werd gestart met de eerste en vierde dubbel. De eerste set van de eerste dubbel werd verloren door Thijs en Andreas. Het niveau was erbarmelijk. In de tweede en derde set werd het niveau opgekrikt zodat de eerste dubbel op ervaring werd gewonnen. De minst goede match  van de brothers, maar hij werd winnend afgesloten. Een zin die ik in dit verslag nog enkele malen zou kunnen gebruiken. Bij Bart en Steven verliep het eveneens uiterst moeizaam maar op wilskracht, volharding en veel doorzettingsvermogen werd er ook in drie sets gewonnen. 

Na een kort intermezzo begonnen de resterende dubbels Thijs en ik en Bart en Andreas. Over mijn dubbel met Thijs zou ik kunnen blijven sakkeren over hoe slecht ik wel niet speelde, maar dit ga ik niet doen. Er werd gewoonweg ronduit slecht gespeeld door mij, elke pluim werd slecht gespeeld, het vertrouwen en de motivatie verdween steeds meer en meer. Ik neem volledig de verantwoordelijkheid op mij voor deze verloren dubbel. De derde dubbel werd door Andreas en Bart gewonnen. 

3-1 na de dubbels, geen man overboord wat winst betreft. 

Andreas en Thijs begonnen simultaan aan hun enkelmacht. Andreas speelde goed, hij had blijkbaar het minst last van de fluo- badminton van gisteren. Zijn tegenstander speelde zeer goed en haalde uit met enkele mooie punten en dropshots. Andreas won z'n match in twee sets. Eeens een aangename match om naar te kijken.  Bij Thijs was het spelbeeld helemaal anders er werd nauwelijks bewogen en de motivatie was nergens te vinden. In de eerste set bij een achterstand van 7-15 besloot Thijs om een ( kleine) versnelling hoger te gaan spelen( zonder zich weliswaar te moeten forceren) om de set dan toch nog te winnen met 18 of 19. De tweede set was ongeveer hetzelfde vertoon maar de kloof werd kleiner gehouden. Na een spannend einde werd ook de tweede set, na verlengingen, winnend afgesloten. De overwinning was reeds binnen.

Aan Steven en mezelf om de kers op de taart te zetten.

Steven speelde meer dan behoorlijk en kon zijn match winnend afsluiten. Er moest voor geknokt worden en dat deed hij ook met succes.

Ik won mijn eerste set redelijk eenvoudig en nam de tweede set iets te laks op met het geloof " het lukt wel" iets te veel vertrouwen zo bleek want mijn tegenstander rook zijn kans en won met goed spel de tweede set. De derde verliep gelijkopgaand maar een te hoge foutenlast van mij deed me de das om. Mijn enkel werd dus ook verloren.

EINDSTAND: 6-2

CONCLUSIE:

- Het is misschien een idee om geen fluo badminton te spelen als de dag nadien verschillende ploegen competitie moeten spelen.

- Volgende match moet er met meer inzet en motivatie( of noem het goesting) gespeeld worden.

- Als volgende de eerste heren volgende week thuis tegen Lokeren winnen, eindigen we als tweede de heenronde

Een teleurgestelde(over zijn eigen prestaties) verslaggever, 

Gert

Op vrijdag 30 oktober moesten we op bezoek met Heren 2 in Lembeke, wat in het verleden steeds een moeilijke verplaatsing was, en terug bleek te zijn.

Vader en zoon Van Tornhout mochten de 1^ste dubbel afwerken maar hadden het moeilijk om hun spel op te dringen.  De eerste set werd gewonnen met 17-21 maar in de tweede set was het nog moeilijker 23-25, maar toch gewonnen.

Ondertussen waren ook Bert en, uw verslaggever van dienst, Geert begonnen aan de 4^de dubbel. Het was voor de eerste keer, in competitieverband, dat we samen speelden en dit was te merken in de eerste set. Gewonnen met 19-21 maar zeker niet door het goede spel van ons. In de tweede set liep alles beter en wonnen we vlot met 11-21.  0-2 de start was veel belovend.

Jelle en Finol speelden de 2^de dubbel en speelden goed mee maar konden toch niet zo veel inbrengen tegen het solide spel van hun tegenstanders 21-19 en 21-16.

De 3^de dubbel speelden Geert en Luc die goed op elkaar ingespeeld zijn. Het werd dan ook een vlotte overwinning met 15-21 en 16-21.  1-3 na de dubbels, nog geen vuiltje aan de lucht.

In de eerste enkel mocht Bert aantreden tegen een muur, genaamd Thomas. Bert heeft dit jaar nog niet het goede ritme te pakken en de punten die wel goed uitgespeeld waren kwamen allemaal terug. Het werd dus een slopende driesetter die gewonnen werd door Thomas met 21-15, 15-21 en 21-14.

Jelle was ondertussen ook begonnen aan zijn enkel tegen Simon.  Jelle had gans de wedstrijd de overhand en won vlot de eerste set met 16-21 en in de tweede set liep hij ook snel 5 punten uit maar op het einde sputterde de motor van Jelle en verloor hij uiteindelijk nog met 23-21. In set 3 zou de beslissing vallen en Jelle deed wat een ploegkapitein moet doen. Vechten tot het einde en winnen.  We hadden al zeker een gelijkspel binnen.

Finol had het moeilijk tegen Sam Goethals en liep steeds achter de feiten aan. Geen gebrek aan inzet bij Finol maar de tegenstander was te sterk. 21-10 en 21-18.

Ik moest dan maar de meubelen zien te redden en het laatste puntje binnenhalen. In de eerste set was daar zeker geen sprake van. Ik werd vakkundig van het kastje naar de muur gespeeld en maakte geen schijn van kans 21-13. In de tweede set werd mijn tegenstander wat nonchalanter en kon ik naar het einde toe dichterbij sluipen maar een misser van formaat zorgde ervoor dat we met een gelijkspel Lembeke moesten verlaten.

Dit was het eerste puntenverlies van het seizoen van Heren 2. Later werd er ook nog verloren tegen Eikenlo maar dat kon je reeds lezen.