Maandag was onze eerste uitwedstrijd tegen VlaBad, op papier de sterkste tegenstander, beloofde een harde dobber te worden. Met 5 zakten we af naar Oudenaarde, helaas zonder Jan die met rugproblemen kampt. Christophe was wel terug paraat na een knieprobleem.
Bij de eerste 2 dubbels werd snel duidelijk dat de yonex-pluimen geen snelvliegers waren, de achterlijn halen bleek haast onmogelijk. Pinol en Bruno (de jarige, hiep hiep hoera!) gingen goed mee in de rally’s maar het aanvallend geweld van de tegenstander deed hen uiteindelijk de das om. Zelfde liedje voor Niels en Christophe die in 2 spannende sets verloren. Met goeie moed begonnen Pinol en ik aan de 3de dubbel, eerst kregen we nog een voorsprong cadeau die we konden verzilveren, maar daarna hadden we moeite om hun tactisch plan te omzeilen. Dus verlies in 3 sets. Op hetzelfde moment speelde Niels zijn enkel, ondanks de goeie spirit toch een verliespartij… Ook Bruno en Christophe hadden het niet onder de markt in de 4de dubbel. Het was duidelijk dat de tegenstanders goed op elkaar ingespeeld waren.
Met een droge 5-0 moesten dus nog 3 enkels gespeeld worden:
Pinol en ik eerst aan de beurt. Winst voor Pinol had er zeker ingezeten. De 2de set kon hij met een smash afmaken, maar die viel helaas net naast de lijn. Voor mij was de eerste set snel voorbij. Met meer aanvalsdrift in de 2de set werd het spannend maar uiteindelijk ging ik fysiek ten onder.
Alle hoop dus op de jarige! Die tegen een B2 mocht spelen. Bruno verbaasde met agressief spel en maakte er een spannende wedstrijd van. We hadden allemaal de indruk dat Bruno alles onder controle had, alleen viel de pluim steeds aan de verkeerde kant van de lijn. Een knappe prestatie. De tegenstander gaf achteraf toe dat hij met geluk in 2 sets gewonnen had.
Al was het zeker geen walk-over, toch staat die 8-0 op het bord. Het blijft nog wat zoeken naar de juiste dubbelcombinaties.
In de terugwedstrijd, met thuisvoordeel in gedachte, moeten we zeker gaan voor de overwinning.
Reacties