Na onze titel van vorig seizoen mochten we het dit jaar een reeks hoger proberen. Niet evident, en dat werd dan ook vrij duidelijk in de heenronde: 4 nederlagen en 2 overwinningen later werd 't duidelijk dat het doel van dit seizoen - niet zakken - wel gehaald ging worden.
In de eerste match van de terugronde werd het bezoek aan De Pinte geen succes: met duidelijke 7-1 cijfers de boot in.
De thuismatch tegen Aalst was een must-win: ook zij waren gepromoveerd, maar konden nog maar twee puntjes bijeen verzamelen. Opnieuw winnen betekende terug een gedeelde 4 plaats in de stand. We wisten dus wat er ons te doen stond!
Zelf beet ik de spits af met Lowie, maar dat verliep verre van een leien dakje. Zelf voelde ik me niet 100%, wat resulteerde in een vreselijke eerste set, die dan ook verloren ging. Gelukkig konden we ons herpakken en pakten we set 2 en drie, waardoor de 1-0 op het bord kwam.
Ondertussen hadden Gino & Viktor veel minder moeite: de tegenstand werd in twee korte sets ingeblikt. Vervolgens mochten Geoffrey en Bollie de baan op. Daar werd er niet zonder moeite gewonnen: Bollie voelde zich niet goed, zag er ook niet goed uit maar speelde toch nog nét goed genoeg ;-)
De vierde dubbel werd een spannende & leuke match voor Geoffrey & Gino. Winst zat er zéker in, maar de knie van Geoffrey besliste in de tweede set om even door te zakken. De match kon wel uitgespeeld worden, maar de beweging was duideljk niet optimaal meer.
Een 3-1 voorsprong moesten we kunnen afmaken in de enkels. Bollie mocht de eerste enkel proberen binnen te halen. Ondanks een zeer moeilijke match wist-ie toch de match binnen te halen! Straf, zeker omdat de dag erna bleek dat Bollie de griep te pakken had.
Lowie had een pak makkelijker met zijn tegenstander, die makkelijk zijn opa kon zijn. Ook Viktor vindt steeds beter zijn draai in zijn enkel. Zijn tegenstander werd van het kastje naar de muur gestuurd, waarbij Viktor eenvoudig de match in twee sets binnenhaalde.
Zelf had ik het niet onder de markt met a) de tegenstander en b) mezelf. Gelukkig speelde de tegenstander heel wat pluimen buiten en kon ik de winst in twee korte sets veiligstellen.
Achteraf bleek dat ikzelf ook ziek was. Zoals Gino zei: "Winnen is niet gezond?" Blijkbaar niet Gino, blijkbaar niet. Maar half ziek winnen lukt dus ook nog prima ;-)
De volgende match is eentje op verplaatsing: Evergem konden we thuis verslaan, hopelijk lukt het ook daar!