De eerste uitwedstijd van het seizoen was een feit, volgens eeuwenoude traditie bezorgen wij onze trouwe supporters dan ook een uitgebreid verslag.
Voorafgaand aan elke competitiematch deed onze Cpt. Morgensen opnieuw goed zijn huiswerk om de beste opstelling op papier neer te pennen. Het gemotiveerde team stond te popelen om er een topavond van de maken... Het team was zo enthousiast dat Kevin al richting Ronse ging rijden, onze ontmoeting van volgende week… Gelukkig kon de oudste en wijste persoon van het team (Jochen) ons er op wijzen dat het wel degelijk om de ontmoeting ging met hekkensluiter BC De Mintons. Een club waar Gert blindelings naar toe kan rijden, ware het niet dat de ontmoeting doorging in een gedateerd gebouw uit de jaren ’60 in plaats van de welgekende Witte Molen. Je hoort het al.. het beloofde een topavond te worden..
Eenmaal aangekomen in het sportetablissement gingen we op zoek naar de kleedkamers om ons mentaal klaar te stomen voor de wedstrijd. De eerste mentale klap kwam direct! Waar zijn de douches??? Met 1 douchecabine van 2m² was het al snel duidelijk dat onze traditie “pintje onder de douche” niet kon doorgaan. Er werd die avond in afzondering en in volgorde van spelen gedoucht, jammer voor Nathan die ergens achteraan kwam en eerst het putteke moest uitkuisen alvorens hij aan zijn douchebeurt kon starten. Ah ja.. we hebben Covid al overleefd zeker…
Maar goed, tussendoor werd er nog gebadmintond, we zouden het bijna vergeten.
In de iets wat mindere hoge zaal met een staalharde betonvloer werden we verwend op een streepje muziek door een ongekende DJ. Op enkele vrolijke melodieën trad ons onverslagen duo Jochen en Kevin op om al meteen de 0-1 op het bord te zetten. Met overtuigende cijfers 7 en 16 was de klus snel geklaard.
Op het veld ernaast gingen Gert en Nathan aan de slag voor hun wedstijd, moeizaam maar doeltreffend werd de eerste set in verlenging gewonnen, de 2e set waren onze heren op dreef en maakte het al snel 0-2.
Mooi opgewarmd kon Jochen en Nathan ook hun volgende dubbel beheerst naar hun toe trekken, dit terwijl vakkundig op het veld ernaast de ene fout na elkaar werd gemaakt door Jelle en Kevin.
Heel snel stond de score 1-3 op het bord…
Geen slechte uitgangspositie voor wat enkels te starten.
Kevin begon vlijtig aan zijn partij en kon de eerste set vlot binnen halen. Zo vlot dat hij dacht de 2e zich al in de cafetaria waande. Een kloof van 6 punten werd bijna goedgemaakt maar op het einde werd de set toch in het voordeel van de tegenpartij beslist. Tijd voor een 3 setter dan maar, niets nieuws voor fysiek sterke Kevin, een tempo hoger schakelen en een score van 21-12 was het eerste punt van de avond een feit.
Nathan kon hierdoor voor de 2 punten zorgen, een klein stressje misschien hierdoor want in de eerste set leek hij even de weg kwijt. De 2e set kon Nathan zijn fout herstellen en ook hij kon hierdoor nog even langer van de avond genieten. Volledige focus op het spel en met toegejuich van zijn grootste fan Liselotte deed Nathan het voortreffelijk en zette zijn tegenspeler aan de kant met 21-11.
De buit was binnen 1-5, en de 2 punten op zak..
Jelle en Gert mochten de avond afsluiten en begonnen beide gezwind aan hun enkel. Alle 2 bleken ze te sterk voor hun tegenstander en haalden ze hun eerste set binnen, maar wat is een enkel die maar 2 sets duurt? Alleen maar voor mensen zonder fysiek 😉.
BC De Mintons die niet voorzien was op zoveel 3 setters moest nog eens ver in de clubkast gaan zoeken naar wat extra shuttles. Met een koker shuttles die de leeftijd van het gebouw benadert werd er op 100% kracht gespeeld om het middenveld te bereiken. Een trage shuttle die in het voordeel van onze heren leek te spelen. Gert won zijn 3e set met 11 en Jelle met 14.
Eindstand 1-7.
Nu nog elk om beurt die douche in en dan richting “het parlement”, het stamcafé van BC De Mintons. De avond leek voorbij, maar voor wie nog even tijd heeft om verder te lezen begon die nog maar voor enkele spelers van 1H.
Jelle en Kevin, die onder leiding van co-piloot Gert richting Sint-Niklaas waren gereden hadden 1 cruciale fout gemaakt. Een parking voor maar liefst 100-tal auto’s leek te groot en er werd gekozen voor een rustig afgelegen parking van Huize de Meerleer. Een pand dat reeds 50 jaar dient als gelegenheidslocatie voor honderden activiteiten, althans tijdens de openingsuren, want na sluit gaat een barrière - ongeacht het aantal auto’s nog op de parking - dicht.
Daar stonden we dan, met maar 1 uitweg versperd door een vergrendeld obstakel.
Gert nam meteen initiatief en begon elk nummer dat hij op Google vond en ook maar iets te maken had met Huize de Meerleer op te bellen. Na een 45 minuten hadden we de hoop opgegeven. Er werden nog enkele opties overlopen.
- Lucky Luc die ons kwam halen en de auto laten staan, maar hoe kon Kevin dan op zijn werk geraken?
- Kon Luc geen moersleutels meebrengen? Jelle had de structuur van het hekken al uitgedokterd en kon het zo uit elkaar vijzen!
- Heeft de tegenstander zoiets al meegemaakt? Kennen ze niemand van hier?
Het leek uitzichtloos en Kevin besloot om dan maar de nacht door te brengen in de auto tot hij de volgende ochtend terug naar buiten kon rijden. Dan maar een pintje gaan drinken om even te bekomen..
Jochen kwam de 3 musketiers ophalen op het private domein en vervoerde ze naar het café. In gedachten verzonken stak Kevin de deur van Jochen zijn auto open, “NIET DOOOOEENNN” Riep Jochen, een scooter raasde ons voorbij op het fietspad… wat een geluk!
Eindelijk aangekomen in “het parlement” bestelden we ons die welverdiende pint, hey.. 1-7 niet vergeten hé !!
Nog voor deze geserveerd werd sprong een sympathisant van onze tegenstanders te hulp. Via haar collega’s bij de politie had ze reeds alles in het werk gezet de eigenaar van het gebouw te bereiken. En met succes! De eigenaar die wat ontevreden was (niet onbegrijpelijk om 23u15) kwam toch af om de poort open te doen. Kevin mocht nog een korte uitleg geven aan deze man, alsook de politie en mocht beschikken. Terug naar het café! Pintje achterover en de behulpzame dame nog een Duvel voorgeschoteld. Tijd om naar huis te vertrekken.
Alhoewel,… van al dat gedoe kregen we toch nog een kleine honger..
Pitta Serhat was onze volgende stop. Met 6 man sterk kwamen we toe in wat volgens Tripadvisor één van de places to be was in de buurt. Die man wist even niet wat hem overkwam. Om 5 voor 12 nog volk?? Hij was even in paniek en liet ons weten dat de avondklok van corona nog actief was, 24u00 = sluiting! Verslagen liepen we weer naar buiten op zoek naar eten.
Pitta Star! Dat werd onze volgende halte, en raad eens…
Eind goed al goed!
Al zal het morgenochtend wel pieken! 😉
2 reacties
