Na een kleine wijziging tov vorig seizoen (Jurgen versterkt nu de mannen van 5H in 5de provinciale), spelen we nog steeds met volle goesting in 4de provinciale. Onze bubbel van 5 bestaat uit Jeroen (het ‘jonkie’), Bruno, Wim en ikzelf (de ‘midlifers’) en Frank (de euh.…meest ‘ervarene’ ;-D). Ik meen te mogen spreken voor ons allen als ik zeg dat we spelen voor de leute, maar toch ook evenveel voor de kick van te winnen. Dat hierdoor de dagdagelijkse frustraties en de wekelijkse zich opstapelende calorieën en vetjes hierdoor vakkundig en kordaat weggewerkt worden, is mooi meegenomen.
Nieuw seizoen, vernieuwd klassementsysteem, van 3 naar 4H, scheutje corona erbij… flexibel als we zijn, schikken we ons naar de omstandigheden – voor een enkeling al dan niet na een paar sessies bij een therapeute. Onze ambitie naar goede gewoonte: klimmen naar 3de provinciale en als het even kan alle wedstrijden meedoen zonder blessures (hetgeen de laatste jàren helaas nog niet zo goed is gelukt voor de meesten van ons…).
Soit, de keiharde cijfers dan maar. We zitten met z’n achten in een poule en zouden dus -theoretisch gezien- 7 wedstrijden heen en 7 terug moeten spelen. Van in het begin van het seizoen zagen we de bui al hangen en zouden we content zijn met elke wedstrijd die kan doorgaan. Eind september mochten we Lokerse10H (ja, ze zijn daar met veel) thuis ontvangen. Ik ga niet teveel in detail gaan, maar de dubbels gingen vlot in ons voordeel. Bij de enkels ging het relatief vlot onze kant op, behalve dan bij onze …. meest ervarene… Deze laatste kocht dan ook zijn verlies (én verslag) af bij de groep, door een volledig coronaproof rondje te geven bij Steven. Een stukske cake voor de bezoekers en onszelf zorgde ervoor dat de net weggewerkte calorieën wellicht ter plaatse volledig gecompenseerd werden.
Pluimplukkers9H (ja, daar zijn ze ook met veel) mocht ons op 11 oktober komen bezoeken. Beetje stress in het begin, we speelden immers in de schaduw van de elite van onze club (1D en 1H … en we kunnen toch niet onderdoen hé 😉). Ook hier kan ik zonder veel detail zeggen dat de dubbels in ons voordeel afgewerkt zijn. Frank liet deze keer geen steek vallen bij zijn enkel, de vorige match vermoedelijk nog in gedachte hebbend. Wim redde echter de eer … van de tegenploeg. En ja hoor, ook onze Wim kocht zijn verlies (én verslag) af bij de groep. Wegens de coronatoestanden was Steven intussen genoodzaakt om 23u de deuren te sluiten, waardoor we nog snel zijn laatste voorraad salami en kaasjes verorberden. Dat wil zeggen, éérst de kaasjes en dàn de salami natuurlijk, want Lowie ging weldra binnenkomen… Bij de weg en in naam van alle ploegen: dank Lowie én Luc voor elke keer weer de wedstrijden netjes te volgen en de papierwinkel te verzorgen!!
Intussen was het vijf voor elf en had zelfs onze eerste damesploeg gedaan met spelen, ook 7-1, juust iets langer over gedaan (proficiat! ook aan H1 trouwens: 6-2). Dat werd dan – letterlijk – enen voor onderweg.
Achteraf bekeken was het zelfs vijf voor twaalf want de hele zaak ligt weer minstens 1 maand stil door corona. Wordt hopelijk snel vervolgd.
Er is dan wel geen competitie meer, noch is dubbelspel toegelaten tot nader order (tenzij ge delen van uw thuisbubbel meebrengt), misschien is dit wel dé uitgelezen moment om uw enkelspel wat op te krikken…? Tenzij uw ledematen dat niet (meer) toelaten, bij deze een warme oproep om uw moed bijeen te rapen en gelijk een beheerste zot te komen enkelen. Vrees niet, op onze elitespelers na is onze club niet gekend om zijn enkelspelers. Er zal wellicht wel iemand bereid zijn om één en ander bij te sturen waar nodig of gevraagd. We zijn per slot van rekening een (vrienden)club met breed speelniveau, maak daar gebruik van.
Stay safe!
Christophe