Vorige zondag waren het terug de 1ste herenploeg die mocht aantreden, zonder Jan en Geert, maar met het overgebleven vijftal repten we ons na de ontknoping van "De Ronde" richting Lokeren waar we al om 17u30 verwacht werden.
Een iets andere opstelling dan gewoonlijk mede doordat Steven en Thijs
3 wedstrijden speelden.

(detail)

Nadat er de vorige match droog met 8-0 verloren, wouden we het deze match toch beter doen. Ondergetekende had in meer dan twee weken niet gespeeld en dat liet zich merken op conditioneel vlak. Een smeekbede via mail om géén enkel te spelen werd vakkundig naar de vuilbak verwezen: De tweede enkel was voor mijn rekening.

Aangezien we nog steeds Béa missen met een spierscheur, was de derde vrouw Pascale. Tegenstander van de avond was Waarschoot, aan wie we positieve (de sfeer) en negatieve (de enorm gladde vloer) herinneringen overhielden. Zij kwamen met een compleet vertimmerde ploeg aan de start: één C1, een C2 en 4 D's. Wijzelf waren compleet in D-vorm.

Een verplaatsing naar Oudegem betekent meestal ambiance: Grote club met ietwat vreemde zaal, maar vooral vriendelijke mensen. Alhoewel ondergetekende zich nooit aan een Dufri zou wagen...

Landegem zakte in grote getale af: niet door de grote massa supporters, wel doordat de twee mixploegen samen moesten spelen. Bij 1G werd Emma gemist: Die zit ergens in een klooster(!). 2G had 'supersub' Finol in de gelederen, terwijl Béa op het laatste moment moest afhaken, zodat er twee dames op het wedstrijdblad stonden.

Slechter konden we niet doen dan in de heenmatch: 8-0 was het toen. En euhm, beter werd het deze keer ook niet. In elk onderdeel waren we duidelijk de mindere. Enkel de damesdubbel en Frank konden verlengingen uit de brand slepen, maar moesten ook het hoofd buigen. Op deze nederlaag was er helaas weinig af te dingen. Het vreemdste was toch wel de slow-motion duik van Sylvie. En waar de meeste mensen iets zouden roepen, gebeurt dat bij Sylvie in oorverdovende stilte. Het hielp echter niet om te winnen 

Bij 1G ging het niet veel beter: Een moordend B1-koppel zorgde ervoor dat Luc zowaar begon te zweten. Hij bleef er echter bij dat het gewoon warm was in de zaal ;-) In de damesdubbel werd er wel gewonnen: Sarina en Jana poeierden de tegenstandsters gewoon van het veld en simpele winst. Ook in het enkelspel ging Sarina door op haar elan: indrukwekkend badminton en een tegenstandster die meer de hoeken van het terrein zag dan de pluim...

Ondertussen was het smullen bij de enkel van Thijs: tegen een B1 kan hij toch nog iets meer: Lange rally's, spectaculaire snoekduiken en subtiele punten. Set 1 voor Oudegem, 2 voor Thijs en de derde set werd een thriller. De cool was blijkbaar bij de tegenstander te vinden, want Thijs won nét niet. Toch een prachtprestatie die nog veel beters doet verhopen!

De andere matchen heb ik niet gezien, aangezien ik mijn eigen partijen aan het verliezen was. Helaas gingen ook alle partijen bij den eerste ook verloren, met een 6-2 nederlaag tot gevolg.

Gelukkig werd de zoetige troost geserveerd in de vorm van pannenkoeken en chocoladewafels. Het eigen recept van Dr. Oetker smaakte best goed!

Maandag jongstleden waren ook de heren van de 1ste ploeg nogmaals aan de slag, na het verlies van 14 dagen terug tegen Vlabad waar een belabberde partij afgeleverd werd hadden we thuis iets recht te zetten en dit tegen de laatste van onze reeks, De Mintons.