Met knikkende knieën.

Vrijdag met onze eerste gemengde (zonder Thijs maar met Geert) naar
de wielerpiste getrokken om Gentse over de knie te leggen.
Dat was toch de bedoeling.

Zoals altijd eerst de dubbels, in een meer dan warme zaal (waar weer duchtig rondjes gereden werd) begonnen Luc en Geert aarzelend.

Eigenlijk kunnen we kort zijn: het bleef aarzelend want ze konden niet echt het goede ritme vinden, met een 2-0 verlies als gevolg.

Ondertussen stonden ook Cindy en de nog halfzieke, niet zo veel zelfvertrouwen vertonende,Sarina op het veld tegen een tegenstander die ze elke andere avond vlot van het plein zouden spelen.

Maar ... niet vandaag, de eerste set vlotte niet echt en alhoewel in het begin van de tweede set de foutenlast iets minder was, namen de te verre pluimen toch terug de bovenhand.

Ook hier boeken toe in 2 sets en 2-0 achter met de enkels in het zicht.

Ik moet zeggen dat ik al een beetje mijn prono aan het aanpassen was naar 4-4.
Emma, die het van in het begin al niet zag zitten (ik ga verliezen, ik ben zeker dat ik niet kan winnen, ik ga alles buitenslaan,... :-! ), en ikzelf mochten proberen toch iets recht te zetten.

Zoals verwacht had Emma totaal geen problemen met haar tegenstandster.

Ik zelf mocht nog een keer een B2 in het zand doen bijten en bij een 18-20 voorsprong in de eerste set lag hij in het zand maar hij beet niet.

Hij stond zelfs terug recht en won nog met 22-20.

De tweede set zat het niet echt mee maar ook hier een 2-0 om de oren en zowaar 3-1 achter!!

Geert en Sarina dan.

Sarina had terug een beetje vertrouwen getankt en maakte gehakt van haar tegenstandster.

Geert moest eigenlijk winnen tegen Mathias, een echt bijterke die niet afgeeft.

Ondertussen waren ook Luc en Emma aan de eerste mix begonnen.

Ik moet zeggen dat toen op een bepaald moment Geert matchpunt tegen had en Emma en Luc de tweede set prijsgaven (na de eerste te hebben gewonnen) dat ik zelfs een gelijkspel niet meer haalbaar achtte, maar het is nooit gedaan tot alles gespeeld is en Geert pakte zowaar de match in 3 sets en ook Luc en Emma deden dat.

Opeens mochten Cindy en ikzelf nog voor de overwinning spelen.

De eerste set was in een mum van tijd gedaan (15-21) maar de tweede set was best nog spannend mede door een paar positionele fouten maar gelukkig sloegen onze opponenten bij 19-20 in het net en zo konden we toch de 2 punten mee naar huis nemen.

het was misschien niet mooi maar we hebben er verdorie zwaar voor gevochten, en vooral Geert dan.
Nu maandag op naar Oudenaarde om onze 2de plek veilig te stellen, en om onze Johanna nog eens flink op haar doos te geven.


You have no rights to post comments