De kop is er af voor Heren 1.

Met een zondagnamiddagverplaatsing naar de Mintons in Sint-Niklaas voor de boeg, waren we er niet zo gerust in. In Sint-Niklaas hadden we in het verleden nog nooit veel meegegraaid. En we moesten PJ missen, die paraat moest zijn op de chiro.

Met Jelle ipv PJ begonnen we er aan. Probleempje: er kon slechts telkens maar 1 dubbel gespeeld worden. Voor ons niet echt een probleem, wel voor de mannen van de Mintons, want om 17.00u ging het licht uit in de zaal. Dus hebben we geprobeerd om 17.00u te halen, door allemaal driesetters te spelen. Behalve de twee laatste enkels, want dan wisten we toch al dat we 17.00u niet hingen halen.

Luc en Thijs haalden het dus in 3 sets in hun eerste dubbel. Eerste set gewonnen, tweede set verloren, derde set gewonnen. Deze laatste zin mag ik gerust een aantal keer kopiëren, want bij zowel Bart en Steven in onze derde dubbel, als Thijs in zijn enkel (mooie, spannende match!), was het hezelfde wedstrijdbeeld.

Ook bij Bart en Andreas, en Luc en Jelle begon het op dezelfde manier: eerste set gewonnen, tweede verloren, maar jammer genoeg ging bij hen ook de derde verloren. 2-3 na de dubbels en de eerste enkel. Andeas besloot hetzelfde wedstrijdbeeld van de eerste matchen te volgen, door in 3 sets te winnen (eerste gewonnen, ...). Alleen lag zijn tegenstander hem niet zo. Na wat opgekropte frustratie in de derde set, bracht zijn innerlijke woede de nodige kracht om te winnen.

2-4, het gelijkspel was binnen. Jelle en Steven konden in de laatste twee enkels proberen de buit volledig mee te nemen. Jelle betaalde wat leergeld, en verloor in twee sets. Gelukkig kon ondergetekende zijn enkel winnend afsluiten in 2 sets.

Zo graaiden we de volledige buit mee uit de Witte Molen (alleen jammer dat het geen witte douches waren! Schimmelkleur en -geur kan ik hier jammer genoeg niet goed beschrijven!). Voor heren 1 is dit een half wonder, want onze openingsmatch werd vroeger zelden of nooit gewonnen. Hopelijk is dit een voorbode voor een mooi seizoen.

Na de wedstrijd kwam onze ploegkapitein met een 'nieuwe afspraak': wie de winnende match gewonnen had, mocht het verslag schrijven. Bij deze is het dus gebeurd, maar Bart, je bent gewaarschuwd: de volgende keer verlies ik dan hoor!

Morgen staan we alweer paraat voor een thuismatch tegen Geraardsbergen! Supporters van harte welkom.

Met vriendelijke groeten, uw zeer gewaardeerd reporter voor 1 dag!

Steven

Na een interclubseizoen past het om een round-up te maken, met voor de liefhebbers ook enkele statistieken. 3H speelde dus kampioen zonder verlies, en met 1 gelijkspel. Bij aanvang van het seizoen wisten we niet goed wat ons te wachten stond, want slechts 3 tegenstanders waren bekend van het vorige seizoen. Er waren 4 ‘onbekenden’. Uiteindelijk bleek de grootste tegenstand te komen van 1 van de bekenden, namelijk Hoge Wal. Het enige verliespunt lieten we optekenen tegen Lokerse 12H die met een totaal andere opstelling dan gewoonlijk kwamen aandraven. Alle andere matchen wonnen we dus.

Zoals beloofd, enkele statistieken:

Alles samen speelden 13 spelers in 3H:

• Jelle  speelde als enige alle ontmoetingen (PROFICIAT!)
• We speelden in totaal 14 ontmoetingen, waarbij we:
• 7 keer (de helft dus!) wonnen met 8-0
• 2 keer wonnen met 7-1
• 2 keer wonnen met 6-2
• 2 keer wonnen met 5-3
• 1 keer gelijk speelden
• Slechts 4 enkelwedstrijden verloren
• 12 dubbelwedstrijden verloren (van de 56)
  • INDRUKWEKKENDE CIJFERTJES ZIJN DAT, als je mijn mening vraagt.
• Van de 10 ontmoetingen die Gert speelde was hij maar liefst 7 keer MVP. Dit betekent echter niet dat hij MVP van het seizoen is. De ganse ploeg is deze titel waard, op de moeilijke momenten toonde iedereen zich mentaal sterk, waardoor we nooit kopje onder gingen. Uiteraard is de bijdrage van de ‘jonkies’ hierin zeer aanzienlijk.

Het was mij een genoegen dit seizoen ploegkapitein te zijn van 3H. Volgend jaar zullen de ploegen grondig dooreen geschud worden, en zal iemand anders de fakkel van mij over nemen. Mijn gestel heeft immers moeite om zoveel matchen te verteren, vooral als ze wat korter opeen volgen.

De laatste wedstrijd van het seizoen zit er op voor de eerste herenploeg. Maandagavond stond Gentse in de zaal om nog iets te proberen rapen in Landegem. Door het ontbreken van Luc (spierscheurke) mocht Jelle voor de tweede maal meedoen met heren1.

De heren van Gentse waren zo goed om hun opstelling door elkaar te schudden zodat niet alle dubbels een voor een moesten gespeeld worden (nog niet veel meegemaakt). En dus konen Thijs met PJ (eerste dubbel) en Steven met ondergetekende (derde dubbel) van start gaan. Thijs en Pj wonnen in 3 felbevochten sets en wij verloren in 3 sets. Ik laat het woord felbevochten weg want van onze kant trok het op niets. Tijd dan voor dubbel 2 (Steven en mezelf nogmaals) en dubbel 4 (Jelle met PJ). Ook hier in beide 3 wedstrijden 3 setters die beiden ook verloren gingen. En weer trok het bij mij en Steven zelfs nog niet op strandbadminton. We hadden direct een deja-vu naar vorig jaar waarwe op de laatste competitiedag ook onze beide dubbels verloren na en heel seizoen ongeslagen te zijn. Ons spel is dus regelmatig te noemen :-)

1-3 achter na de dubbel en we moesten al onze 4 enkels winnen om niet af te gaan. Thijs en Steven hadden niet veel moeite met hun enkels en ook PJ won dankzij solide spel. Jelle mocht de kroon op het werk zetten door zich tegen aziatische speler te meten. Dit talent speelde nog mar zijn tweede competitie ontmoeting en gooide hoge ogen. Zijn voetenspel was indrukwekkend. Jelle verloor de eerste set maar speelde sterker in de tweede die hij dan ook won. In d derde zat zijn tegenstrever er een beetje door en kon Jelle de 2 punten in Landegem houden.

Door deze zege eindgen we het seizoen op een afgetekende tweede plaats. Volgend jaar met Andreas erbij kunnen we misschien een gooi doen naar de titel om zodoende na een aantal jaren terug eens naar tweede te stijgen.

Dan was er nog de "aftermatch". PJ moest nog een belofte nakomen en tegen 11.30 zijn we dan de oven uit zijn keuken gaan halen om nog enkele pizza's klaar te maken in de mixit. Ik moet zeggen dat smaakte naar meer. 

Aan de vaste spelers , invallers en supporters, bedankt voor het gezweette zweet en de grote inzet

Bart

Zondag morgen reeds om 10.00 (en dan nog na overgang van het winter- naar het zomeruur) speelde onze 3H (reeds zeker van de kampioenstitel in 5^e Provinciale A) zijn laatste wedstrijd, en dit tegen Sentse 1H. Ook voor Sentse stond er niets meer op het spel, dus op voorhand verwacht je niet al te veel van deze ontmoeting.

Bij ons waren Niels (wegens Chiro verplichtingen en dat wisten we al van bij de opmaak van de planning) en jammer genoeg ook Jean-Marie (wegens kwetsuur) er niet bij. Met Luc en Jackie in hun plaats kwamen we hierdoor echter niet verzwakt voor de dag.

We moesten het zonder supporters stellen alhoewel Jean-Marie echt wel goede intenties had tot een pijnlijke val met zijn racefiets gisteren het plan om ons een hart onder de riem te komen steken, onderuit haalde. Hopelijk herstelt hij vlot van al zijn kwetsuren! Wij wilden het seizoen natuurlijk in schoonheid afsluiten en er een ‘galamatchke’ van maken. Voor Sentse speelde slechts 1 bekende uit de heenronde mee, en het was dus vraag wat de overige 3 waard waren, en hoeveel tegenstand zij tegen ons (jong – alhoewel…, er stonden 3 40-plussers bij ons op het terrein) geweld zouden inbrengen.

Eigenlijk kan ik over de partijen vrij kort zijn: ofwel waren wij telkens te sterk, ofwel was de geïmproviseerde ploeg van Sentse niet goed genoeg. Alle matchen werden gewonnen in 2 sets, en er kwamen zelfs nergens verlengingen aan te pas. Een echte ‘galamatch’ kon je het bezwaarlijk noemen, want daarvoor was het niveau van het geleverde spel eigenlijk niet hoog genoeg.

Na de match hebben we dan toch enkele fleskes gekraakt. Sommige werden uitgedronken, andere kregen een andere – minder nobele - bestemming. Tenslotte werden we nog vergast op een lekkere broodjesmaaltijd alvorens terug huiswaarts te keren.

Dank aan Luc en Jackie voor deze alweer zeer geslaagde invalbeurt.

En oh ja, uiteraard was er alweer een MVP van de match, en alweer was dit Gert. BRAVO!