Driesetters en spanning gevraagd

Het was weer zover deze zondagavond in de sportzaal van Landegem, de 4e match van de terugronde voor 3H tegen een, voor de helft van de ploeg, nog onbekende tegenstander Drive 8H.

We begonnen met de 1ste en 4de dubbel, Gert met Andreas en J-M met Flippo. Over dubbel 1 kunnen we heel kort zijn, voor Jelle en ik het goed en wel beseften stonden Gert en Andreas alweer voor onze neus met winst van de 1ste set in ongeveer 5 minuten, 21-5. Bij J-M en Flip ging het ook nog redelijk goed in de 1ste set en een beetje later dan G&A stapten ze ook van het veld met winst in hun 1ste set, 21-14.
G&A wonnen ondertussen ook redelijk makkelijk hun 2de set, deze keer duurde het iets langer aangezien G&A nonchalanter begonnen te spelen, 21-13. Voor J-M en Flippos was het toch nog eventjes nagelbijten in de 2de set maar uiteindelijk wonnen ook zij met 24-22.

Dan was het de beurt aan Jelle met Flipje in de 2de dubbel en J-M met mij in de 3de dubbel. De tegenstanders van J-M en ik vonden niet echt een antwoord op onze smashes en werden zenuwachtiger doordat al hun smashes weer mooi over het net werden gelegd. Winst met 21-10 en 21-16. Ook naast ons speelden Jelle en Flippo hun spelletje, maar telkens als ik naar hun match keek zag ik ze fouten maken, tzal wel gezichtsbedrog zijn zekers want zij wonnen redelijk makkelijk hun match met 21-15 en 21-14.

4-0 na de dubbels, YESSSS!!!!! We voelden de 8-0 weeral dichterbij komen.

Het was tijd voor de enkels, we begonnen met de 1ste en 2de enkel, Andreas en Gert dus, en een paar minuutjes later ook ik met de 3de enkel (3 op een rij). Het was een gelijkaardig scenario in deze 3 matchen, de tegenstanders kwamen er bijna niet aan te pas. Als eerste won Gert met 21-6 en 21-10 en dan Andreas met 21-14 en 21-10. Ondertussen begon ook Jelle met zijn enkel, enkel nummer 4 voor de mensen die niet goed hebben opgelet. Hij begon zijn 1ste set precies op hetzelfde moment als wanneer ik begon met mijn 2de set. Ik was een beetje afgeleid door deze match want onze punten werden op precies hetzelfde moment gemaakt en de scores bleven in beide matchen hetzelfde, 1-0, 2-0, 3-0...
Even later won ik mijn enkel met 21-11 en 21-9.

7-0, nog eentje te gaan.

Het is altijd wel grappig om naar de commentaar van de supporters van de tegenstander te luisteren en dat was ook deze keer niet anders. Terwijl Jelle over zijn tegenstander walste en deze almaar gefrustreerder raakte, hoorde ik de moeder van Jelle zijn tegenstander zeggen: "Als hij zich nog zo gedraagt kan hij stoppen met badminton en kan hij aan ballet gaan doen". Dit ging natuurlijk niet over Jelle maar over zijn tegenstander. Uiteindelijk won Jelle zijn sets met 21-10 en 21-13 tegen Mr. Cool (Christophe Cool).

Het is al de 6de keer dat we een 8-0 score behalen.

Na het douchen gingen we nog eventjes een vergadering in het jeugdhuis verstoren en aten we taart en cakejes. Nog even vermelden dat we Gert in de gaten moeten houden want hij is MVP en wou zelfs dat ik de titel van dit verslag veranderde in: "Gert is back M*****F******"...

Hartelijk dank voor het lezen van het verslag van verslaggever van dienst, Niels Bollaert.

4 reacties

Ons sterkste wapen werkt niet meer!!!

Gisterenavond werd onze eerste ontmoeting van de terugronde afgewerkt, op het programma stond de 2de gemengde ploeg van 4Ghent.

Met een voltallige basisploeg konden we proberen beter te doen dan in de heenronde waar we de overwinning op een presenteerblad cadeau hadden gegeven.

Met dezelfde opstelling als gewoonlijk waar Thijs en ikzelf de eerste dubbel voor onze rekening nemen en Sarina die met Cindy de damesdubbel spelen werd ook nu weer gestart.

Onze dames konden niet echt een vuist maken zoals in de heenronde, waar ze tot op het laatste punt meededen voor winst, deze keer hadden ze iets te weinig in de pap te brokken en mochten ze afdruipen na 2 sets.

Bij de herendubbel werd er dan weer gestreden op het scherp van de snee, moest ook wel als je weet dat er 2 B1-spelers aan de overkant staan, met resultaat overigens, want de partij werd in 3 spannende sets beslecht in het voordeel van Thijs en mezelf.

1-1 na de dubbels net zoals in de heenronde en volledig op schema voor de 4-4 einduitslag net zoals in de heenronde.

Vervolgens waren het Thijs en Emma die hun enkelspel speelden, beiden hadden ze weinig moeite met hun overbuur en stond er al vlug 3-1 op het wedstrijdblad.

Daarna was het de beurt aan Sarina en Bart die in hun enkelspel al het verschil konden maken, Bart die sterk gestart was verloor zijn eerste set nipt met 19-21, al vlug bleek dat hij zijn kruid te vlug verschoten had want in de 2de set deed hij niet echt meer mee, met verlies als gevolg.

Sarina had minder moeite met haar opponent en pakte ze in 2 sets in.

4-2 was de stand na de enkelspelen net zoals in de heenmatch, alweer moesten de mixwedstrijden beslissen over winst, verlies of gelijkspel.

Bart en Cindy namen zoals gewoonlijk de 2de mix voor hun rekening, ze deden behoorlijk mee tot aan de finisch waar de bloemen werden uitgereikt, daarvoor kwamen ze net iets tekort.

Ikzelf speelde met Emma zoals gewoonlijk de eerste mixwedstrijd, de eerste set was een maat voor niets, blijkbaar was het al te lang geleden dat we nog eens samengespeeld hadden en voelde we elkaar niet echt aan op het terrein.

De 2de set gingen we vol voor winst met resultaat want een derde set werd uit de brand gesleept.

de derde werd er eentje net als in de heenronde ook daar werd de partij cadeau gedaan aan de tegenstanders met als eindresultaat een 4-4 gelijkstand, net als in de heenronde.

Blijkt dat ons sterkste wapen niet meer werkt, het is ondertussen al een tijdje geleden dat er nog een mixwedstrijd gewonnen werd, wat kan je als ploegkapitein dan nog verzinnen?

Moet ik de opstelling op een hoopje gooien en experimenteren of moet ik het voor bekeken houden, een vraag die ik mij deze nacht meermaals zal stellen.

Reactie toevoegen

Geen gelijkspel deze keer, maar winst

Een 5-tal uurtjes geleden ging 2D gaan spelen in de Bourgoyen tegen de Gentse dames.

Een aantal onder ons hadden wat stress, de heenwedstrijd eindigde tenslotte op gelijkspel, dus graag hadden we in de terugwedstrijd winst gemaakt.

Linda en Kelly gingen als eersten aan de slag, in de eerste set hadden ze van in het begin al een achterstand, deze werd gedeeltelijk goed gemaakt, maar net niet genoeg. De tweede set verliep beter, maar ook net niet genoeg.

Kaat en Laura waren ondertussen ook bezig, in 2 spannende sets, pakken ze een punt voor ons.

Dus 1-1

Daarna gingen Béa en ik aan de slag, we waren volop overtuigd dat we het tegen de zusjes Dhaese moesten opnemen, maar we waren verkeerd, de zusjes Dhaese moesten tegen Kelly en Laura spelen.

Van dit spel heb ik niet veel gezien, maar blijkbaar ging het vlot voor Kelly en Laura en wonnen ze in 2 sets.

Béa en ik haalden het ook in 2 sets, al was de laatste set toch wel met verlengingen tot 25 of 26 (weet het niet meer en uitslag kan ik nog niet zien)

Tussenstand 1-3

Bij de dubbels hadden we ook supporter, de mama van Kelly. Dank u wel aan de mama om eens te komen kijken.

Daarna begonnen we aan de enkels, nummer 1 en 2 gingen aan de slag, maar omdat er velden genoeg begon ikzelf nummer 3 ook aan mijn enkelspel.

Linda won haar enkel in 2 sets.

Béa  won ook haar enkel in 2 sets.

Ikzelf moest terug 3 sets spelen, 1ste set won ik, 2de set had ik weer een dipje, ik moest tegen dezelfde dame als de heenwedstrijd en we gingen traditie in ere houden, maw we spelen altijd 3 sets.

In Landegem verloor ik nipt, en deze keer behaalde ik nipte winst. (dus thuisvoordeel daar is bij ons geen sprake van)

Tussenstand 1-6

Kaat had veel toeschouwers want iedereen was al klaar met spelen, ook zij moest het opnemen tegen dezelfde dame als in de heenwedstrijd en toen was het verlies voor haar.

Spannende wedstrijd en winst voor Kaat in 2 sets.

Jackie was op komst, dus ze ging ervoor zorgen dat ze maar 2 sets  zou moeten spelen, anders zou de stress alleen maar toenemen als papa aan het kijken was J

Eindstand 1-7

Na een stukje lekkere cake of taart, gingen we allen huiswaarts.

We hebben een mooie start gemaakt 2de seizoenshelft, hopelijk houden we het vol.

Groetjes Sylvie

1 reactie

ze vielen als vliegen

En dan heb ik het over de gekwetsten naar aanloop van onze wedstrijd tegen toekomstig kampioen Lokeren. 

Ikzelf was eerst twijfelachtig, maar eind vorige week viel Steven uit met een rug die alle dienst weigerde. Finol kon niet invallen want die sukkelt nog steeds met den achiel en Geert zal de rest van het seizoen moeten missen. Gelukkig bleek Christophe nogmaals de redder in nood. Een uur en een half voor de match laat dan ook Thijs nog weten dat hij ziek is. Gelukkig had hijzelf voor een vervanger gezorgd, nl Andreas.

Met mijn 6de teamopstelling onder de arm konden we dan toch beginnen aan deze op het eerste zicht hopeloze zaak want in Lokeren gingen we met 8-0 de boot in en toen stonden ze dan nog niet eens met hun vaste opstelling. Gisteren dus wel wat zoveel betekende als 3 B2's en 2 C1's.

De eerste dubbel (Luc en mezelf) was gedaan voor we het wisten, 2 korte sets de boot in en de toon was gezet. Dubbel 2 (Andreas en PJ) was spannender, 19-21 verlies in de derde set betekende wel direct een 0-2 achterstand. Dan mocht ik met Christophe de wei in en ook nu kwamen we er niet echt aan te pas. De hoge foutenlast bleek fataal. Terwijl Luc en PJ de 4de dubbel afwerkten ging ik de tweede enkel spelen tegen Tom De Foer. Wonder boven wonder lag het spel me wel en kon ik in 2 sets het laken naar me toe trekken. Ondertussen hadden Luc en PJ hun tegenstanders ook vrij simpel opzij gezet en stond er zo waar een 2-3 op het bord. Daarna werden de 3 laatste enekels tegelijk afgewerkt. Allen tegen B2's. En na de eerste sets werden de mannen van Lokeren toch een beetje nerveuzer want PJ verloor wel met 19-21 ,maar zowel Christophe als Andreas wonnen!! PJ bleek echter te licht in de tweede set en ook Christophe verloor nipt in 3 sets. Andreas verloor wel zijn tweede set maar won de derde, iets waar zijn tegenstander niet echt mee kon lachen. 3-5 verloren maar en zat meer in.

Niettemin een dikke merci aan Christophe en Andreas en goe gespeeld mannen. Achteraf nog een boterhammeke gaan eten nen goeien gedronken samen met de sympathieke mannen van Lokeren. Het licht en de muziek wilden niet direct meewerken maar toch nog een leuke babbel. Succes in 2de gasten.

Voor wie wil kan het verslag van Lokeren van deze wedstrijd nalezen via volgende link: http://www.lokersebc.be/?p=13605#comments

 

Bart

PS de commentaren in het verslag van Lokeren nemen we er gerust bij, we zijn dat gewoon. Het is wel den eerste keer dat er een foto bij staat. 

2 reacties

(Alweer) Niet te stoppen!

Goededag, zoals “traditie” is bij heren 3 schrijft niet alleen de ploegkapitein verslagjes maar ook af en toe eens iemand anders, en deze week ben ik dat. (Andreas Ducheyne).

Deze ochtend om kwart na 8 het bed uit voor onze 3ecompetitie match van 2014. Vlug ontbijten, zak maken en wachten op het vervoer naar de plaats delict: Temse! Na ongeveer 35 minuten in de auto kwamen we aan in de sportzaal, dan nog even onderzoeken waar onze kleedkamers zich bevonden om vervolgens onze ploegkapitein Filip te vinden in kleedkamer A. Ons complete team bestond uit 3 vaste spelers( Ikzelf, Jelle en Filip) en 2 vervangende speler (luc en bert). Daarmee hadden we op papier toch een groot voordeel (3 c2’s) maar je moet het in praktijk omzetten he!

We warmden wat op, sloegen wat in met shuttles die de oorlog hadden meegemaakt en begonnen vervolgens aan de eerste twee matchen: heren dubbel 1 (andreas en bert) en heren dubbel 4 (Filip en Jelle).

Over heren dubbel 4 kan ik kort zijn: mooie winst in twee sets met 2 keer 11. Heren dubbel 1 was een ander verhaal: hoewel set 1 zonder al te veel problemen werd gewonnen verloren we de tweede set met 21. Een derde set dus. Met wat aanpassingen van onze tactiek werd de derde set winnend afgesloten met 21-9.

TUSSENSTAND: 2-0

Daarna was het de beurt aan heren dubbel 2 (Andreas en Jelle) en heren dubbel 3 (Luc en Filip).  Luc en Filip sloten hun eerste set af met 14, terwijl ik en Jelle onze eerste set wonnen met toch wat spannender cijfers: 21-18…

Heren dubbel drie won ook hun tweede set door mooi spel vooral naar het einde toe…

Bij heren dubbel 2 ging het wat minder: te veel communicatie fouten zorgden voor een setverlies met 16-21. Ja lap: nog een driesetter dan maar he!

De derde set ging een stuk beter, waardoor we de derde set wonnen met 21-19!

TUSSENSTAND: 4-0

We waren al zeker van gelijkspel, nu nog de enkels:

Heren enkel 1 (Andreas) ,2 (Bert)  en 3 (Luc) mochten beginnen. Bert won zijn match makkelijk in 2 sets met 8 en 4, dienen Bert is toch nen zot he… Ook luc, die normaal gezien geen enkels speelt won zijn match makkelijk in 2 sets met 14 en 13. Meer details over de enkels kan ik helaas niet geven want ik moest op dat moment zelf ook spelen.

Ik stond tegenover een oude bekende van de vorige ontmoeting, wat destijds een zware driesetter was… Set 1 won ik vrij makkelijk met 15. Maar in de 2e set moest ik het onderspit delven met 19…en al voor de derde keer die dag: EEN DRIESETTERTJE! Nuja, ééntje meer of minder maakt niet veel uit he ;)

Ondertussen begon ook Jelle aan heren enkel 4 en won zijn eerste set met een mooie score van 21-10.

Terug naar heren enkel 1: Na de helft van de 3e set zag het er niet goed uit want ik stond vrij veel achter, maar mits wat coaching van de supporters kon ik toch de derde set binnenhalen  met 21-18.

TUSSENSTAND: 7-0

Er rustte toen een vreselijke druk op jelle zijn schouders: wordt het 8-0 of 7-1…

En net toen we dachten dat het Jelle ten onder ging gaan, won hij ook zijn 2e set met

21-10.

EINDSTAND: 8-0

Toch wel opvallend beter als de thuis ontmoeting die we wonnen met een nipte 5-3…

Nadat alle matchen gespeeld waren werd nog wat gevoekt op de wereldberoemde formidabele shuttle: RSL, gingen we ons douchen.

De mannen van Temse hadden voor iedereen ook een drankje naar keuze en 1 of meerdere stukken cake voorzien. We namen onze tijd om de cake smaakvol op teeten en ook om dingen te bespreken over: ons geliefde PBO, het rankingsysteem en nog vele ander dingen.

Maar toen, rond 1 uur kwam onze derde ontmoeting tot z’n einde en vertrokken we met z’n allen richting Landegem of Lokeren.

Conclusie: Alweer een geslaagde competitiedag en alweer een stapje dichter bij de eindoverwinning!

Met liefde geschreven voor allen: Andreas Ducheyne

3 reacties