Zo, ook de heenronde van 2G zit erop. "Save the best for last" was hier echt wel van toepassing, want als slotnoot kregen we Gentse over de vloer. Om de ongeslagen leider pijn te doen, zouden we toch serieus uit ons pijp mogen komen. Zelf misten we Wim, maar dat werd opgevangen door een cowboy met de witte (sport)schoenen (Jan dus). De opstelling werd grondig dooreengeschud. Gentse kwam op bezoek met 2C1's en 4 C2's. Op papier niet overdreven sterk dus.
Ikzelf startte met Jan op de herendubbel tegen een C1-C2 duo, terwijl Béa en Lieve c2² tegenover zich kregen. De damesmatch was vroeger gedaan dan de onze, helaas in ons nadeel. Jan en ik konden ons niet herinneren of we ooit samen hadden gespeeld. We denken van niet :) Feit is dat we prima meespeelden en de tegenstanders vaak pijn deden. Helaas deden heel wat foutjes ons de das om in set 1. Onder Jans motto 'we pakken ze' ging de tweede set heel wat snediger van start. Het ging mooi gelijkop en we forceerden op't einde de setwinst. In de derde set kwamen we helaas snel achter en alle chanceballen vielen goed voor Gentse... Die hadden een serieuze konijnenpoot op zak. Helaas, helaas, 0-2 ons deel.
Ondertussen kwam de damesploeg binnen van het gelijkspel (zie ander verslag). Ze versterkten het uitgebreide supporterslegioen stevig! Alleen mijn eigen vriendin zat tot dan op de banken ;-)
Nick werd ondertussen compleet zoek- en kapotgespeeld. Winst zat er op geen enkel moment in, enkel schadebeperking. Béa walste daarentegen over haar tegenstandster zoals in haar beste dagen. Verbluffend goed en enorm weinig weggegeven. Zelf mocht ik ook een C1'tje bekampen. In set 1 kon ik goed aanklampen, maar moest het op het einde weggeven. In de tweede set keek ik onmiddellijk tegen een grote achterstand aan en brak de veer, zowel mentaal als fysiek.
Sylvie speelde een ongeloofelijk hardbevochten driesetter. Men kreeg compassie voor beide speelsters, want allebei piepedood in die laatste set. Helaas was het weer nét niet voor Sylvie tegen een C2: 19-21. Dju toch!
De mixen waren voor de eer en de statistieken. Jan en Lieve kwamen tekort tegen een vooral superieure heer, terwijl Nick zichzelf ne kloefkapper noemde en Sylvie riep dat ze te traag was. U leest het goed, een 1-7 eindstand werd behaald. Qua consistentie tegen Gentse ploegen kan dat wel tellen.
De cake werd achteraf toch nog met smaak opgegeten met de sympathieke Gentse tegenstanders. Tot in januari!
Lennart