Onze dames mochten het gisteren in de namiddag opnemen tegen The Flying Shuttles, op papier zeker een haalbare kaart als je zag welke spelers er werden opgesteld.
Ook zonder Sarina en Kaat mocht dit niet echt een probleem zijn.
Zoals al vlug bleek zijn er verschillende die niet meer bij de les zijn, niet echt gemotiveerd en zeker niet met de juiste mentale ingesteldheid.
Vandaar dat ik het ook niet nodig vind om een verslag te schrijven over een wedstrijd die beneden alle peil was.
Aan wat dit ligt blijft voor mij een raadsel al denk ik dat er verschillende dames niet echt met elkaar kunnen spelen door een gebrek aan training en samenspel op de mogelijke speelmomenten.
Als je met een ploeg voor de titel gaat doe je dat met zijn allen en ga je er samen voor, dat heb ik gisteren wel degelijk gemist.
Tactische aanwijzigen en raad die door de aanwezige supporters en mezelf meegegeven werden, vergaan als sneeuw voor de zon, en leveren slechts kortstondig resultaat op.
Sporadische opflakkeringen bij enkelen leverden hun nog een gevleide 4-4 gelijkspel op, waarmee ze zeker tevreden mogen zijn na een ondermaatse ontmoeting.
Volgende zondag tegen de Pluimplukkers zal er zeker uit een ander vaatje moeten getapt worden willen ze de volle buit mee naar huis nemen.
Het geen we afgelopen wedstrijd gezien hebben bewijst eens te meer dat onze dames nog zeker niet klaar zijn voor derde liga.
Aan hen om het tegendeel te bewijzen.