Terwijl sommige ploegen nog heel wat matchen moeten afwerken in de heenronde, zit die voor 3H er al op. De balans was 2 overwinningen en 3 nederlagen. Winst tegen Lokeren zou dé perfecte 50-50 zijn.
Het was een drukte van jewelste in de sporthal. Den basket heeft blijkbaar een trouwe schare supporters, met als gevolg dat het zoeken was naar parking. Gelukkig hadden we ook nog een bank vol supporters, waarvoor van harte dank! Niels haakte af met een blessure, Bart werd opgeroepen als vervanger. Die daagde echter wat laat, maar nog op tijd op. Lokeren kwam met vijf spelers naar Landegem: 1 met een rijbewijs en 4 zonder. Het werd uiteindelijk een D-duel...
Filip klaagde voor de match over enkele pijntjes, meestal een uitstekend teken. Hij won dan ook met Jelle en met Jean-Marie, telkens in 2 sets. Met Jean-Marie was de tweede set extreem spannend, die nog nipt gewonnen werd. Vermoedens van 'publiekspel' konden helaas niet bewezen worden, maar Jean-Marie speelde voor vrouw en kinderen toch wel één van zijn betere matchen. (De kapitein had ook wel hen het 'showcourt', vlakbij het publiek, toebedeelt).
Ondertussen speelden Bart en ik de derde dubbel. Die begon met wat vertraging, want Bart was weer verdwenen. Gelukkig dook hij naar 5 minuten terug op, en wonnen we dan ook in 2 korte sets.
De laatste dubbel was die van Jean-Marie en Andreas. Een zeer vreemde match: set 1 werd met 10 verloren, de tweede met 10 gewonnen. De derde set was extreem spannend en winst was binnen handbereik, maar kon nét niet gegrepen worden. Vooral het racket van Jean-Marie had daaronder te lijden: die zag letterlijk de hoek van de sporthal.
In de enkels had Bart ondertussen vrij makkelijk gewonnen, zodat het gelijkspel al binnen was. Jelle zag daarentegen heel wat meer af: de eerste set werd een afstraffing. Hij heeft blijkbaar de diesel geërfd van pa Luc, want de tweede set ging heel wat beter. Die moest hij slechts afgeven in de verlengingen.
Andreas en ik waren als laatste aan de beurt. We waren gelijktijdig klaar met de eerste set, die we allebei wonnen. Ik won dan ook set 2, zodat de overwinning definitief vastlag. Andreas kende een dipje en verloor de tweede set. In de derde set spande het enorm: Andreas moest constant achtervolgen, maar draaide het in het einde nog allemaal om: 21-19!
Met deze 6-2 overwinning blijven we vierde in het klassement. Wit-Wit en Hoge Wal lijken buiten bereik, maar Denderleeuw zou toch wel moeten lukken. Landegem 3H gaat nu een winterslaap in van maar liefst drie maanden: op drie februari gaan we op bezoek bij Lokeren.