Na twee overwinningen op een rij ging 2G voor overwinning nummer drie. Evergem is zeker geen onbekende: vorig seizoen werden reeds spannende onderonsjes uitgevochten. We vertrokken in onze basisopstelling: Sylvie, Béa, Lieve, Nick, Wim en ik. Nick ging wat later komen, dus wij reden apart naar Evergem. Het was wel een bewogen ritje: op de R4 stond opeens alles potdicht. Sylvie liep naar Wim en ik (op de R4) voor het nummer van de tegenstander. Juist op dat moment begon de file weer te rijden... Het beeld van de hollende Sylvie zal ik niet snel vergeten ;-) Na nog een paar omzwervingen en verkeerde afslagen, werd de sporthal gevonden. Daar bleek laatkomer Nick al éérder dan ons te zijn. Gelukkig was de tegenstand vriendelijk en werd er gewoon gespeeld.
De dubbels werden afgewerkt in de vertrouwde combinaties: Béa en Lieve bekampten twee C2's, terwijl Nick en Wim een C1-C2 koppel mochten bekampen. Algauw bleek ons herenkoppel wat te licht uit te vallen: De C1-heer heerste met talrijke schijnbewegingen, terwijl Wim en Nick ietwat teveel fouten maakten.
Ondertussen waren Béa en Lieve door de eerste set gefietst. In set 2 pasten de tegenstanders hun tactiek aan: alles ver naar Lieve. Onze dames vonden niet direct een antwoord en verloren die dan ook. Met weer wat aanwijzingen ging het in set 3 veel beter: de partij ging enorm gelijkop. Helaas haalden ze het nipt niet, en leden we een zeldzame nederlaag in het damesdubbel. Het woord 'historisch' viel voor de eerste keer.
Met een 2-0 achterstand gingen we de enkels in, doorgaans niet onze sterkste discipline. Nick maakte er in zijn enkel (tegen een C2) een beklijvend kijkstuk van: set 1 werd nipt gewonnen, om dat set 2 dan weer te verliezen. In de finale set ging het er nog iets scherper aan toe: verlengingen moesten soelaas brengen, waarbij Nick net aan het langste eind trok met een 22-24! Da's al de tweede C2-scalpel dit seizoen voor hem.
Ondertussen maakten zowel Béa als Sylvie kipkap van hun tegenstandster. Ikzelf mocht ook een C2 bekampen. Het PK deed duidelijk deugd voor het niveau, want set 1 haalde ik moeiteloos binnen. In de tweede set verviel ik weer in slechte gewoontes: weinig aanvallen en getelefoneerde slagen. Gelukkig was de derde set uitstekend: Voor één keer speelde ik de tegenstander van het kastje naar de muur ("kunde niet gewoon smashen?"), met een droge 21-8 tot gevolg!
Twee historische momenten in één klap: Voor de eerste maal versla ik een C2 én winnen we al onze enkelmatchen. We stonden nu verrassend 4-2 voor. Puntje was binnen, maar eentje is geentje natuurlijk.
Lieve en ik kregen het C1-C2 koppel op ons bord. De eerste set was enorm spannend, die we uiteindelijk wonnen met 23-25. Helaas sloeg dan pas de motor van de C1 aan. De volgende twee sets werden we kansloos omvergeblazen.
Sylvie en Wim speelden dus om de beslissende match. Die zag ik niet, maar ik hoorde 19-17 voor Evergem toen we aan onze derde set begonnen. Ik dacht dat we gelijkgespeeld hadden - iedereen keek nogal bedrukt - , maar blijkbaar hadden Sylvie en Wim een fenomenale eindsprint in huis: 21-19!
De derde zege werd uitgebreid gevierd in de cafetaria. We werden zelfs bijna buitengekuist, over historisch momentje gesproken. Met deze overwinning springen we naar een voorlopige tweede plaats in de tussenstand!
Lennart