Met een zelfzekere tronie kwamen ze binnengestapt in onze Landegemse hangar "is blijkbaar Eeklo's voor sportzaal", om ons eens een lesje te leren.
Wetende dat de meesten van hen amper uit hun tienerschoenen gegroeid zijn zullen we dit maar onder jeugdzonden catalogiseren.
Wij nog eens met onze sterkste opstelling zoals gewoonlijk gingen voor de volle pot.
Thijs die er blijkbaar ook zin in had mocht samen met mij de dubbelheren aanvatten.
Aan de overkant een B1 en B2 die er na de eerste set al een demonstratiewedstrijd wilden van maken, werden vakkundig terug op hun pootjes gezet in de tweede, de uiteindelijke derde set werd eerder beslist door de halfverlichte zaal waardoor we met een 2-11 achterstand aan de goede kant van het terrein de uitzichtloze situatie nog probeerden te redden en uiteindelijk nog tot 14-21 konden terugkeren.
Een sterke partij van zowel Thijs als mezelf alleen heeft ondergetekende iets meer last van de slechte kant van het terrein.
Ook onze dames dubbel, Sarina en Cindy verloren hun eerste set, dat heb je al eens met al die diesels in de ploeg, de 2de en derde werden vlot gewonnen, wat een mooie 1-1 uitslag meebracht.
Alweer Thijs en Sarina mochten aan de slag in de eerste enkelspelen, Thijs die goed bezig was, won de eerste set van zijn overbuur Stijn die na enkele welgemikte smashes in het net licht geïrriteerd aan de 2de begon.
Na een spannende 2de set waar Stijn dan de bovenhand haalde, was er een derde nodig om te beslissen wie met de buit naar huis kon.
Daarin werd al snel duidelijk dat Thijs iets teveel van zijn motor gevraagd had en kwam een beetje fysiek tekort om de wedstrijd winnend af te sluiten.
Sarina die haar eerste set vlot won verloor dan weer haar 2de set, waar ze het emotioneel nogal lastig mee had.
Met de nodige aanmoedigingen van Emma en mezelf, knokte ze tot de eindmeet om uiteindelijk de winst met een nipte 21-19 thuis te houden.
Ook voor onze jonge gasten wordt het al eens moeilijk, zeker als ze met teveel dingen tegelijk rekening moeten houden, gelukkig zijn de oudjes er om ze mentaal te ondersteunen.
Emma die lang diende te wachten voordat zij mocht starten, kon haar zenuwen niet bedwingen en plukte de pluimen zowaar van het veld voordat de spelers zelf ze konden wegslaan.
Met de overtuiging dat haar tegenstandster zeker niet te onderschatten was startte ze aan haar enkelspel, die ze vlot van de baan speelde in de eerste set.
In de 2de was ze net iets minder allert en moest ze zich nog reppen om deze uiteindelijk ook te winnen.
Bart die dan ook al bezig was aan zijn enkel gaf zijn eerste set cadeau aan zijn overbuur, in de 2de ging het gelijkopgaand tot op het einde waar hij door enkele fouten toch terug de set en match uit handen gaf, toch speelde hij een sterke partij en zat er veel meer in.
Een 3-3 stand na de enkelspelen, waar hebben we dat nog meegemaakt?
Het is inderdaad niet de eerste keer dat we met een 3-3 stand aan de mixwedstrijden mogen beginnen, wetende dat we zeker niet moeten onderdoen voor de ander mixkoppels uit onze reeks en dat we sterk aan het spelen waren, gingen we terug voor de volle buit.
Bart die nog onder stoom stond won samen met Cindy de eerste set, ikzelf die ondertussen alweer onderkoeld was, verloor met Emma onze eerste set, de 2de set kende in de beide partijen een gelijkopgaand verloop met een 8-21 resultaat, verlies voor Bart en Cindy en winst voor Emma en mezelf.
De derde sets beslisten over winst verlies of gelijkspel in het onderlinge duel.
Emma had ondertussen duidelijke richtlijnen gekregen en volgde deze tot een paar punten voor het einde waardoor de uiteindelijk matchwinst nog uit onze handen dreigde te glippen, maar een korte update van de te volgen tactische richtlijnen bezorgde ons de matchwinst en een eerste wedstrijdpunt.
Bart en Cindy speelden haasje over met hun tegenstrevers tot op 17-18 stand waar ze de bovenhand namen en met een spannend slot ook hun wedstrijd wisten te winnen met een 21-18 setstand.
De als toeschouwer meegereisde Shane was ondertussen al meerdere malen gestorven op de bank, want een eerste nederlaag voor Eikenlo ging in de lucht, en werd ook bevestigd door onze sterk spelende combinatie van jong en oud.
De jonge garde van Eeklo is met hun kop tegen de muur gelopen van onze Landegemse hangar, dit zullen ze zeker niet laten gebeuren ik Eeklo waar ze ons nu al duidelijk maakten dat ze hun sterkste opstelling zullen bovenhalen, alsof ze nu met hun reserveploeg zijn afgekomen!!!
Den trappist achteraf smaakte heel zoet, en met een deugddoende smile mochten we genieten van de nodige nachtrust.
Bart wist me achteraf te vertellen dat die smile s'morgens nog op zijn gezicht stond, ook ikzelf had nog altijd een goed gevoel bij deze overwinning, al was dit niet te zien in de prestaties van onze 1ste herenploeg die de dag erna terug aan de bak moesten tegen Smach 4 Fun, waarvan het verslag een dezer wel op de site zal verschijnen.
