De allereerste competitiematch thuis voor Landegem 3H, het was te voorspellen dat er enkele onvoorziene dingen gingen gebeuren. Na nederlagen in Ronse en Denderleeuw (waar we maar liefst 3 blessures opliepen), was het tijd om de zaken eens recht te zetten. Shuttle Stars bleek ook al gemotiveerd, want ze stonden al vroeger dan ons aan de sporthal. Op een miezerig papierke kon ik de ploegopstelling ontwarren: 2 broertjes Peeters, met uiteindelijk 2 C2's en 3D's.
En wij? Wel, Bart zegde woensdag af, zodat Jelle toch nog wou meedoen. Die speelde echter 7 matchen in de jeugdcup (en won ze dan nog eens allemaal), waardoor het een race werd om op tijd te zijn. Gelukkig was Filip de chauffeur-in-nood. Ze waren echter halfuurtje te laat, zodat plan B werd bovengehaald. Niels speelde nu een dubbel met mij, terwijl Filip-Jelle dubbel drie werd.
Niels en ik beten de spits af tegen het C2-duo van Shuttle Stars. Om het kort te houden: het was helemaal niet goed. De pluimen floten rond de oren en op geen enkel moment maakten we aanspraak op meer.
Ondertussen bleek Jean-Marie en Andreas een beter duo. Jong aanvallend geweld met een rustige verdediging: het werkt wonderwel. Makkelijke overwinning en de eerste van Jean-Marie! Filip en Jelle bleken opgewarmd om de derde dubbel aan te vatten. Chapeau voor Jelle: hij voelde blijkbaar de 7 matchen niet. De eerste set werd vlot gewonnen, maar in set 2 sloeg het noodlot toe. Het was echter een speler van Shuttle Stars die zijn voet omsloeg. Hij bleef dapper voortspelen, maar optimaal was dit zeker niet. Dubbel 3 dus ook in de pocket.
Jean-Marie en Filip sloten de dubbels af. Hans, de geblesseerde speler, speelde deze dubbel nog. Het was al wat beter, maar niet goed genoeg. Het moet ook gezegd worden: JM liep op wolken na zijn eerste winst en Filip speelde, ondanks een lichte blessure, fantastisch. 3-1 na de dubbels, de kapitein kon het niet beter wensen!
Hans bleek echt niet in staat te zijn om nog te spelen. We zijn echter sportief genoeg om nog wat te schuiven, zodat er vier volwaardige matchen konden gespeeld worden. Het was echter niet in ons voordeel: zo konden zij immers één C2 extra opstellen. Maar een extra erge blessure, dat wens je niemand toe.
Ik denk dat het voor JM en Filip ferm nagelbijten was. Niels haalde het net niet tegen de sympathieke Hollander in set 1, terwijl Andreas een bolwassing kreeg in zijn eerste set. Jelle leek de 8 matchen nu toch wat te voelen, want ook hij liet de eerste set nipt liggen. Gelukkig was er nog de kapitein: hoewel nog altijd erbarmelijk spelend, kon ik nog nipt de eerste set binnenhalen. Niels en Andreas verloren kansloos set 2 en dus hun match. Gelukkig was de turbo van Jelle weer aangeschoten, en de tegenstander zag alle hoeken van het veld. De volgende twee sets waren snel gewonnen!
Ikzelf pauzeerde met een 11-8 achterstand, maar in het tweede deel kwam eindelijk het goede spel en walste ik erover heen: 21-13 en een luide 'yes!'. 5-3 winst tegen een sterkere tegenstander, dat deed wel deugd. Maar vooral hoed af voor Jelle: 9 matchen op één dag en ze nog allemaal winnen ook: da's klasse.
De match vanuit het standpunt van de tegenstanders kan je hier lezen.
Nog één thuismatch rest er ons voor nieuwjaar: tegen Lokeren!