Dit weekend werd er zoals gewoonlijk terug een tornooi gespeeld door enkele van onze leden, ditmaal was het niet anders, In Ronse werd er zoals al enkele jaren een internationaal tornooi gespeeld, Emma, Jana, Thijs, Pieterjan en ook Geert en ikzelf hadden ons ingeschreven voor deelname.....
Pieterjan die als eerste aan de bak moest in de dubbel heren C2 mocht al vlug terug inpakken, want zijn medespeler kwam niet eens opdagen, een ritje voor de koning zoals we zeggen.
Thijs vormde een duo met Joran van Evergem in de C1 heren dubbel, Jana en Emma deden mee bij de dames in de C1 reeks en Geert en ikzelf hadden beslist van ook in de C1 reeks mee te doen.
Thijs en Joran konden het na hun eerste wedstrijd ook al voor bekeken houden want verlies in hun poule betekende evenveel of uitgeschakeld zijn voor het verdere verloop van het tornooi.
ook Emma en Jana die in de DD C1 reeks uitkwamen vorloren 1 match en wonnen de tweede in hun poule, wat ook niet voldoende was om door te gaan.
Geert en ikzelf daarentegen wonnen onze beide wedstrijden en strandden uiteindelijk in de kwartfinale met 20-22 en 21-23 setverlies, waar we zeker tevreden mochten mee zijn voor onze eerste deelname in de C1 reeks.
In de namiddag werden de gemengde reeksen afgewerkt, met Thijs en Emma in de C1 en Jana en ikzelf in de C2 reeks.
Thijs en Emma die in hun 1ste wedstrijd uitkwamen tegen het 1ste reekshoofd verloren de eerste wedstrijd en wonnen hun 2de, wat uiteindelijk niet genoeg was om door te gaan naar de kwartfinale.
Jana en ikzelf zaten in een poule van 4 en wonnen er 2 van in 2 sets en verloren een derde in 3 sets, wat betekende dat de uitslag van de andere beslissend zou zijn of we al dan niet verder konden doen in de kwart– en halve finale.
De opeenvolging van wedstrijden werkte al belastend op de kuitspier van mijn linkerbeen, vandaar dat ik er weinig moeite mee had mochten we als 2de in onze poule eindigen.
Niets was minder waar, na enig rekenwerk van de computer kwamen we als overwinnaar uit onze poule, gelukkig voor mij hadden we vrij voor de kwartfinale en speelden we na een lange pauze en enig massagewerk de halve finale.
Daar speelden we een sterke partij en groeiden we in de wedstrijd, zeker Jana die na enig tactisch geschuif, noodzakelijk door het getrekkebeen van mijn kant, aan een sterke partij bezig was.
2 sets en 2 pijnschuiten later stonden we in de finale.
Om de verkrampte dijspier niet volledig te laten afkoelen besloten we dan maar om de finale, vlak na de vorige partij te spelen, hopend dat mijn spier het niet zou begeven.
Jana die al zeker 20 keer gevraagd had of het nog ging werd aangespoord om bij de les te blijven, want ook ik voelde dat de overwinning nabij was.
Op ons elan verder gaand wonnen we met spreken gemak en zonder veel forceren de 1ste set, ook de spier bleef het volhouden doordat we nog altijd met een aangepaste opstelling speelden.
De 2e set gingen we iets minder vlot van start, mede doordat de tegenstanders het iets meer op mij gemunt hadden en ik door toedoen van...., niet elke pluim kon terugmeppen.
Na een 9-1 kwamen we terug beter in de wedstrijd en slopen we punt na punt dichterbij en bij een 14-8 stand was het van dat.
Nee niet de overspannen spier gaf er de brui aan zoals jullie denken, het was daarentegen de linkerknieschijf die besloot om de buitenkant van mijn kniegewricht eens te gaan verkennen, en over was de wedstrijd.
Door de vele ervaring die ondergetekende heeft met deze blessure kon ikzelf deze netjes weer ter orde roepen en haar op de juiste plaats terugduwen, maar verder spelen zat er niet meer in, het was het risico niet waard.
Jana die danig onder de indruk was van het gebeuren was troosteloos afgedropen en zal haar C1 ambities, die na de winst van dit tornooi wel degelijk aanwezig waren, zelf moeten verdienen.
Tot daar de 1ste deelname van vader en dochter, mogelijks ook de laatste, zeker van ondergetekende, en Jana niet getreurd binnen de kortste keren ligt er ook wel een kaartje in de bus, want het C1-schap is nader dan je denkt.
Update tornooi Ronse van zondag 21/11.
Pieterjan, Jana en Emma waren van de partij.
Pieterjan mocht als eerste zijn wedstrijd aanvatten in zijn reeks HE C2 waar hij na 2 sets al huiswaarts mocht keren.
Jana die in de DE C2 reeks aantrad won haar 2 wedstrijden in haar poule en mocht doorgaan naar de halve finale, doorgaand op haar elan van zaterdag won ze ook deze in 2 sets waarna ze in de finale uitkwam tegen Amy Bronselaer, waar ze tijdens de onlangs gespeelde Provinciale kampioenschappen nog van verloor in de halve finale.
Reden te meer om iets recht te zetten, mede geprikkeld door de opgave van mijnentwege en alzo het verlies van de finale in het gemengde dubbel op zaterdag, was ze zeer gemotiveerd om ook deze te winnen, wat ze dan ook deed in 2 sets en daardoor een grote stap dichter bij het C1 klassement komt.
Ook Emma die aantrad in de DE C1 raakte tot in de halve finale, waar ze na een weekend vol badminton inspiratieloos en overtuigd van haar nakende verlies de wedstrijd aanvatte, en deze dan ook verloor in 2 sets, al had de gewiekste tegenstandster haar op voorhand al gedemotiveerd door de veren zodanig te kraken dat deze amper over de helft van het terrein geraakten, alweer een les om te onthouden Emma, laat je zeker niet doen door je tegenstander, kom op voor jezelf en je gedacht.
Ook in Ronse werd er weer van Landegem gesproken vooral door Emma die door iedereen gekend is en ook door Jana die voor de 2de maal op rij in Ronse haar tornooi wint, en ook een klein beetje door mezelf, die ouwe rakker die doorgaat tot hij breekt en daardoor de finale gemengd verliest, een magere troost als je ’t mij vraagt.