Voor de vierde keer deze week was het badmintontijd voor mij en Béa. Het beloofde in ieder geval niet makkelijk te worden: Zaffelare heerst in derde provinciale, en op de koop toe spelen ze op een zondagnamiddag. Het wedstrijdblad deed even slikken: Een B2 en C2-heer, 2 B2 dames en één D dame. Zelf speelden we in een fameuze 4 x D en Béa als C2-captain. Haast onmogelijke opgave dus...
Doordat we slechts aan twee dames geraakten, speelden Béa en Sylvie 3 matchen. Hun dubbel begon veelbelovend, met een knappe setwinst tot gevolg. Helaas begon dan al de vermoeidheid en spierpijntjes op te steken: de twee volgende sets gingen verloren.
Ondertussen stond ik zelf nagelbijtend toe te kijken hoe Wim en Michiel zich te pletter liepen. Set 1 ging snel verloren. Even wat tactische bijsturing en wat nonchalance aan de overkant zorgden zowaar voor een 24-22 setwinst. In set 3 gingen de tegenstanders dieper op het gaspedaal staan en was ook hier het verlies een feit. Zaffelare toonde zich wel van een weinig sympathieke kant door de 3-setter af te doen als 'winnen is moeilijk als je weinig tegenstand hebt'.
Mijn enkel was hopeloos: Nog half stijf van al dat badmintonnen deze week en gewoon de wet van sterkste ondergaan: zwaar verlies in 2 sets. Ook Wim stond machteloos in zijn enkel, snel verlies was hier ook een feit.
Béa mocht tegen een B2 in't veld. Set 1 was er eentje van een verbeten strijd en onwaarschijnlijk lange rally's, waarbij Béa slechts nipt in verlengingen de duimen moest leggen. De tweede set was er eentje te veel, en zo was reeds het verlies een feit.
Nog een geluk dat we Sylvie meehadden! Ze redde de Landegemse eer door in drie felbevochten sets te winnen! Fantastische prestatie van ons Sylvie, de Bicky achteraf had ze méér dan verdient ;-)
De mixen gingen helaas ook verloren: Béa en ik speelden een ietwat onconventionele dubbel tegen B2², maar het lukte nog vrij aardig. Helaas was het koppel aan de overkant gewoonweg beter. Michiel en Sylvie speelden ook niet slecht, maar ook hier gold de wet van de sterkste.
7-1 was een terechte uitslag tegen de meer dan waarschijnlijke kampioen. 't Zet ons in ieder geval mooi met de voetjes op de grond en bij een bakje friet droomden er toch een paar van vierde provinciale...
Lennart