Volgens mij hebben we nu bijna op elke dag competitie gespeeld, maar nog nooit op vrijdagavond. Voor de ene is dat normaal bekomen van de werkweek, de andere gaat op café. Niets van dit alles deze keer, want er moest gebadmintond worden!
De laatste tegenstander van de heenronde was Smash For Fun. Ze hadden nog niet zo veel punten gepakt, maar met een B2, 2C1's, een C2 en 2D's zal dat wat anders zijn in de terugronde. Zelf recupereerden we Lieve (waar ondergetekende héél blij mee was!), maar hadden we maar een halve ploegkapitein mee.
Béa had 's nachts lawaai gehoord en wou gaan kijken, maar ze donderde van haar trap. Resultaat: blauwe plek op rechtse arm (en pols), pijnlijke rug en een blauwe plek op haar achterste dat ze me wou laten zien, maar daar heb ik toch wel even het leeftijdsverschil ingeroepen :-)
Wim en Michiel vinden elkaar steeds meer in de dubbel. Vooral als Michiel vanachter mag smashen en Wim vanvoor stofzuigt, wordt er erg goed gespeeld. Ze boden meer dan goed weerwerk tegen het C1-D duo, met een uiterst spannende set tot gevolg. Helaas gingen de laatste puntjes naar de tegenstander (19-21). In set 2 keken ze reeds snel tegen een achterstand aan, maar konden die halverwege de set wegwerken. Op 18-18 liep het echter weer fout en verlies was een feit. Misschien te veel stress in't kopke op het einde van een set?
Béa en de heroptredende Lieve kruisten de rackets met een C1-C2 koppel. Van de blessure van Béa viel niet veel te merken, want ze dook tot 2 keer toe naar een pluim. Helaas bracht het geen zoden aan de dijk: nipt verlies in 2 sets. Hier zat er ook best wel meer in!
In de enkels zit er bij de mannen helaas nooit veel meer in dan eervol verlies. Ikzelf mocht aan de slag tegen een B2. Mr Brains (hij heet Herssens) speelde relaxed, en ik mocht als een gek rondlopen. 't Doel was deze keer boven de 10 halen (in één set natuurlijk), wat in set 2 lukte. Wim stond in zijn eerste set tegen een C1 zowaar voor (8-5), maar toen schoot die wakker en won.
De vrouwen dan maar. Béa mocht een C1 bekampen. De eerste set heb ik niet gezien, maar die won ze wel. In set 2 begon ze meer last te krijgen van, euhm, zowat alles eigenlijk :-) Gelukkig kon ze deze set ook winnen, want bij een derde set mochten we haar waarschijnlijk afvoeren. Winst en 2 enkelpuntjes voor Béa! Sylvie kon er nog voor zorgen dat de mixen nog spannend bleven. Ze mocht tegen een jonge D kampen om winst. En tegenwoordig maakt ze er toch wel een gewoonte van om lange driesetters te spelen: set 1 makkelijk winst, set 2 nipt verlies. Bij 15-13 in de derde set kraakte de tegenstandster en Sylvie speelde het vlot uit!
De mixen konden dus nog een gelijkspel opleveren. Lieve en ik mochten het opnemen tegen Herssens en de jonge D. Met wat vertraging, want niemand wist waar ze was na haar verloren enkelmatch... De eerste punten was het een beetje gepruts van mijn kant en een achterstand. Maar nadien was er geen houden aan: De dame vanvoor werd gek gedropt en gesmasht, en mr Brains moest eigenlijk niets doen, want we negeerden hem volledig :-) Lieve speelde ook sterk aan het net, zodat we eigenlijk ietwat verrassend, vrij makkelijk konden winnen in twee sets van dit B2-D koppel.
Michiel en Sylvie konden nog gelijkmaken door hun match te winnen (vs D-C2). Helaas, helaas: verlies in twee - nipte - sets betekenden een 5-3 nederlaag... Achteraf gaven de tegenstanders toe dat ze dachten dat het makkelijker ging worden, doordat we zo lage klassementen hebben. Zo makkelijk geven we ons dus niet gewonnen! ;)
Wel een beetje vreemde situatie achteraf: we kregen drankbonnetjes van €1.5. Blijkbaar was de cafétaria meegegaan want de index, want een cola kostte 1.60 ...
Om dit stukje af te sluiten, nog een licht aangepast gedichtje uit de drankkaart (die van hete koffie en trekkende thee werd gecensureerd):
De vraag des levens is: "Gaan we door of slaan we af?"
Maar voor Landegem 2G is het: "Slaan we door of gaan we af?"
Einde van de heenronde: Volgende pennenvrucht wordt verwacht na 30 januari. Bij deze: een gelukkig nieuwjaar!
Lennart