Zondag 13 maart, er stond een ontmoeting tegen Gentse 5H op het programma in de Bourgoyen te Mariakerke.
Vooraf nog enkele mails en verschillende smsjes verstuurd en beantwoord om toch maar aan die zes man te geraken, want Jan en ikzelf speelden liever geen enkelwedstrijd.
Onze zesde man was op zaterdagmiddag een feit, de gezochte witte raven had ik gevonden, al leek die ene raaf verdacht veel op dat wit konijn van vorige maandag.
Het zou niet gemakkelijk worden om daar met de volle buit te gaan lopen, dat wisten we op voorhand, maar met Jurgen en Pieterjan hadden we toch al meer kans om toch met een puntje huiswaarts te trekken.
Bart en ikzelf beten de spits af en door de opstelling van onze tegenstanders, was dat ook de enige partij die kon starten.
Na een spannend verloop wonnen we de eerste set, de 2de gaven we na meerdere fouten weg en de spannende derde werd ook al na vele directe fouten, cadeau gegeven.
Daarna konden de 2de en 4de dubbel van start gaan waar Jurgen samen met Pieterjan de 2de in 2 spannende sets binnenhaalden en Jan met mij de vierde match, nadat we een opwarmingsset nodig hadden toch ook wisten te winnen.
Jan samen met Frank speelden dan uiteindelijk de 3de en laatste dubbelpartij, maar deze werd in 2 korte sets verloren.
Ook Pieterjan was ondertussen al aan zijn enkelspel begonnen, maar kwam nooit echt goed op dreef waardoor hij in 2 sets mocht afdruipen, misschien ging “den dropping” van afgelopen vrijdag nog in de kleren!
Daarna was het aan Jurgen die het eerste enkelspel voor zijn rekening nam, daar dolde hij met zijn tegenstander zoals een kat met haar prooi en Bert zal het geweten hebben want hij moest nog vele minuten bekomen na zijn verlies tegen Jurgen.
Bart die het 2de enkelspel speelde, kon geen vuist maken tegenover zijn tegenstander en mocht na 2 sets afdruipen, terwijl Frank in de derde enkel in 3 sets toch zijn partij wist te winnen.
Al bij al mochten we tevreden zijn met het 4-4 gelijkspel in een wedstrijd waar nog weinig van afhangt en na een lekker stukje ‘ten huize van Pim gemaakte’ cake en een traktatie van de club keerden we vroeger dan gewoonlijk naar huis, want Pieterjan verlangde naar zijn bedje.
Eind maart zakken we nog eens af naar Deinze, de leider in de stand, zien of er daar ook nog iets te rapen valt?